Ο Μπάμπης Χριστόγλου, γράφει για την πολύ καλή εμφάνιση μετά από καιρό σε πρώτο ημίχρονο και για τον Τσόρι, που σίγουρα είναι ο MVP της φετινής χρονιάς.

Ο Μπάμπης Χριστόγλου, γράφει για την επικράτηση του Ολυμπιακού απέναντι σε έναν δυνατό αντίπαλο και για τον μαέστρο Τσόρι που κάνει την διαφορά σε αυτή την ομάδα.

Ο Μπάμπης Χριστόγλου γράφει στο sport-fm.gr για μηνύσεις, χειροδικίες, χειρονομίες, μασημένες επιταγές και φεσωμένους

Τελικά υπάρχει ζωή σε αυτήν την άτιμη την κοινωνία. Αξίζει τον κόπο να περιμένεις καρτερικά υπομένοντας τα βάσανά σου γιατί θα δεις φως στην άκρη του τούνελ. Και το λέω αυτό γιατί διαπιστώνω τελικά ότι υπάρχουν έντιμοι άνθρωποι.

Άνθρωποι αποφασισμένοι να δώσουν σκληρούς αγώνες με τεράστιο προσωπικό κόστος προκειμένου να κάνουν την κοινωνία μας καλύτερη.

Σαν κι αυτόν που θα κάνει μήνυση στον Περέιρα και τον Κασάμι για να καταφέρει να τιμωρήσει επιτέλους αυτούς που κάνουν ζημιά στο ποδόσφαιρό μας.

Γι' αυτό, λοιπόν, σας καλώ στο πλευρό αυτού του έντιμου συμπολίτη μας. Εγώ θα είμαι εκεί. Θα πάω μάρτυρας κατηγορίας του Πορτογάλου και του Ελβετού για να βοηθήσω τον έντιμο συμπολίτη μου στη μάχη που δίνει κατά της διαφθοράς.

Μεγάλο πράγμα να μπορείς να κοιτάς τον άλλο στα μάτια και να μην ντρέπεσαι. Γι' αυτό, λοιπόν, και αφού κερδίσουμε αυτή τη μάχη στα δικαστήρια θα τον πάρω αγκαλίτσα και θα πάμε να... καθαρίσουμε κι άλλους λεκέδες.

Πώς να το κάνουμε; Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι ο έντιμος αυτός και αγνός οπαδός της ΑΕΚ ανέχεται αυτό που έγινε τότε που η... προηγούμενη ΠΑΕ ΑΕΚ μπήκε στο άρθρο 44.

Για το φέσι μιλάω που μοίρασε η εταιρεία σε δεκάδες πιστωτές. Γι' αυτούς δεν πρέπει να δώσουμε μάχη; Ή να τους αφήσουμε απλήρωτους και χρεωμένους επειδή κανένας "ευαίσθητος" δεν βρέθηκε να τους υπερασπιστεί;

Τώρα είναι η ώρα, λοιπόν. Και μια που αρχίσαμε να κυνηγάμε παίκτες για τη συμπεριφορά τους εντός αγωνιστικού χώρου ας το κάνουμε, έστω και πολύ καθυστερημένα, και για τον Στέλιο Μανωλά που είχε πιάσει από τον λαιμό τον Ανδρέα Νινιάδη.

Κακή η χειρονομία, χειρότερη η χειροδικία ειδικά απέναντι σε ένα παιδί κοντό. Κι έχουμε κι άλλα να κυνηγήσουμε, όπως τις... μασημένες επιταγές ενός πρώην προέδρου της ΑΕΚ ή τα καμένα αυτοκίνητα.

Εμπρός, λοιπόν, όλοι μαζί στο πλευρό του έντιμου συμπολίτη μας για να καθαρίσουμε επιτέλους το ποδόσφαιρό μας...

Tα κατάφερε ο Ολυμπιακός. Στο παρά ένα. Ο Χάρα που ήταν άφαντος σε όλο τον αγώνα εμφανίσθηκε εκεί που έπρεπε και έβαλε το γκολ της πρόκρισης. Το πρώτο του Αργεντινού με τα ερυθρόλευκα. Δεν το περίμενε κανείς, αλλά το έβαλε ο Χάρα και χάρηκε η ομάδα του Πειραιά.

ΣΤΟ ΣΗΜΕIΟ που είχε φτάσει το ματς όλα έδειχναν ότι η ΑΕΚ θα έπαιρνε την πρόκριση. Περίμενε με υπομονή έναν αναποτελεσματικό
Ολυμπιακό. Με τρομερά προβλήματα στην ανάπτυξη και δίχως τρόπο να κινηθεί. Για εβδομήντα λεπτά έπαιζε λες και ήταν φιλικό το παιχνίδι.
Είχε βέβαια τις ατυχίες με τους τραυματισμούς του Μανιάτη και του Ντουρμάζ, αλλά δεν έβγαζε ποιότητα.

Η «ΕΝΩΣΗ» δεν ρίσκαρε και πήγαινε για σβηστό 0-0 που θα της έδινε την πρόκριση σε συνδυασμό με το αποτέλεσμα του Φαλήρου. Μια φάση
όμως αρκεί για να έρθουν τα πάνω-κάτω. Εγινε όταν ο Ντοσεβί χάνει την ευκαιρία της χρονιάς και κάπου εκεί λες ότι η ΑΕΚ θα γλιτώσει και ο
Ολυμπιακός θα την πατήσει, αφού δεν έπειθε. Ποτέ μη λες ποτέ όμως στο ποδόσφαιρο. Μια σωστή ενέργεια (και μοναδική) από τον Αφελάι,
σωστό γύρισμα από τον Φορτούνη και η πρώτη εμφάνιση του Χάρα στον αγώνα έδωσαν την πρόκριση στον Ολυμπιακό. To αποτέλεσμα μετράει.

Η ΔΙΑΚΟΠH του αγώνα προφανώς και δεν είναι καλή εικόνα ειδικά μετά τα όσα έχουν γίνει. Οι εντολές όμως ήταν συγκεκριμένες.
Είσοδος οπαδών συνιστά άμεση διακοπή. Στο 89'; Ναι, στο 89'. Κάποια στιγμή πρέπει να εφαρμοσθούν οι κανόνες. Κρίμα για ένα τέτοιο παιχνίδι,
αλλά αυτό είναι κάτι που έπρεπε να το σκεφτούν εκείνοι που μπούκαραν και προκάλεσαν τη διακοπή.Η τιμωρία είναι δεδομένη, ενώ στέρησαν από τους παίκτες της ομάδας τους την ευκαιρία για μια τελευταία ζαριά στις καθυστερήσεις της αναμέτρησης.

Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚOΣ προκρίθηκε και πάει παρακάτω. Εχει σοβαρά αγωνιστικά προβλήματα. Κρατάει μόνο την πρόκριση. Σημαντική, τεράστια για
πολλούς λόγους, αλλά η χρονιά δεν έχει τελειώσει ακόμη και θα πρέπει να υπάρξει βελτίωση άμεσα για να μην έχουν εκπλήξεις που αποφεύχθηκαν
χθες στο παρά ένα...
 

Ο Μπάμπης Χριστόγλου, τονίζει πως, παρά την πρόκριση, ο Ολυμπιακός πρέπει να προβληματιστεί για την εμφάνιση του ΟΑΚΑ και απαιτεί έργο από τον Περέιρα που πρέπει να βρει λύση στην ανάπτυξη.      

Ο Μπάμπης Χριστόγλου εκφράζει με καυστικό τρόπο τις ενστάσεις του για την ακατανόητη απόφαση του υφυπουργού Αθλητισμού να κλείσει τα γήπεδα για δύο αγωνιστικές.

Θεωρώ πως ο υφυπουργός έχει τις καλύτερες των προθέσεων για ν’ αντιμετωπίσει το πρόβλημα της βίας. Αυτό που οφείλω να καταγράψω όμως, είναι πως κάτι τέτοιο δεν πιστεύω πως μπορεί να συμβεί, με αποφάσεις, που θυμίζουν κάτι από τιμωρίες στο.. στρατό, μιας και την πληρώνουν όλες οι ομάδες για περιστατικά που έγιναν σε ένα γήπεδο, όπως την πληρώνουν όλοι οι φαντάροι ομαδικά, αν συμβεί κάτι στη διμοιρία τους. Εγώ θα πρότεινα μάλιστα, να κλείσουμε τα θέατρα ή ακόμα και τις Εκκλησίες για να μην εξάπτονται τα πάθη! Ας κλείσει και η Επίδαυρος, για να μην μαλλιοτραβιούνται άμα είναι καλός ηθοποιός ή όχι ο…Σάκης!

Αν θεωρήσουμε, πως οι μεγάλες ομάδες είναι εκείνες που δημιουργούν το πρόβλημα, για ποιο λόγο, γήπεδα που επικρατεί απόλυτη τάξη και ηρεμία να μείνουν κλειστά. Μπορεί να την πληρώνουν όλοι για ένα γήπεδο, στο οποίο έγιναν επεισόδια; Από πότε μπορεί να μπαίνει η λογική της συλλογικής ευθύνης, για επεισόδια οπαδών μιας ομάδας, την ώρα που οι οπαδοί και οι φίλαθλοι μιας άλλης, μπορεί να μην έχουν δημιουργήσει ποτέ πρόβλημα;

Πάνω απ’ όλα πως μπορεί να παιχτεί ποδόσφαιρο, δίχως να υπάρχουν θεατές στο γήπεδο; Όσων ομάδων οι οπαδοί κάνουν επεισόδια, να τιμωρούνται, αλλά δεν μπορείς να βάζεις λουκέτο στις εξέδρες για να εξαλείψεις το πρόβλημα της βίας. Είναι σα να τελειώνεις το ίδιο το άθλημα, για να μην υπάρχει πρόβλημα βίας. Ποδόσφαιρο, δίχως φιλάθλους στις κερκίδες δεν υφίσταται. Δεν μπορεί το άθλημα του λαού, να είναι αποκλεισμένο για τον κόσμο που του δίνει αυτή ακριβώς τη δυναμική, για να το αναδεικνύει στο λαοφιλέστερο σπορ.

Το ποδόσφαιρο είναι θέαμα. Είναι άλλο πράγμα ν’ απομονώσεις τα κακοποιά στοιχεία και να τ’ αποκλείσεις δια παντός από το γήπεδο και άλλο να το κλείνεις σε όλο τον κόσμο. Αυτά τα μέτρα δεν οδηγούν πουθενά και δείχνουν φόβο. Ας ελπίσουμε πως οι νομοθετικές ρυθμίσεις που προωθούνται θα έχουν μεγαλύτερο αντίκρισμα, από αυτές τις νευρικές κινήσεις, των διακοπών πρωταθλήματος ή της εξέλιξης του με κλειστές πόρτες…

Ο Μπάμπης Χριστόγλου γράφει στο sport-fm.gr για τα επεισόδια που σημειώθηκαν στο ντέρμπι του Παναθηναϊκού με τον Ολυμπιακό κι απευθύνει μια σειρά από ερωτήματα στο νέο υφυπουργό Αθλητισμού.

Εδώ και μερικές εβδομάδες, από τη στιγμή που ανέλαβε η νέα ηγεσία στο υφυπουργείο Αθλητισμού, έχουμε γίνει μάρτυρες επισκέψεων παραγόντων και συνεχών διαβουλεύσεων για τα θέματα της βίας.

Από δεσμεύσεις για πάταξη του φαινομένου αυτού ακούσαμε πολλά. Από φωτογραφίες παραγόντων με τον νέο Υφυπουργό επίσης. Το αποτέλεσμα; Στο πρώτο ντέρμπι αιωνίων από την στιγμή που ανέλαβε ο κύριος Κοντονής είδαμε ένα γήπεδο, όπου έγινε της… Συρίας.

Αλήθεια κύριε Κοντονή, πως αισθάνεστε που στο πρώτο ντέρμπι Παναθηναικού-Ολυμπιακού, κατά τη διάρκεια της θητείας σας, στο γήπεδο σημαδεύονταν με τα φονικά στυλό φωτοβολίδων ποδοσφαιριστές, προπονητής και μέλη της διοίκησης της ομάδας; Πως νιώθετε όταν γίναμε μάρτυρες προπηλακισμών κατά την είσοδο της αποστολής του Ολυμπιακού στο γήπεδο, αλλά και κατά τη διάρκεια του αγώνα;

Τι αίσθηση σας δημιούργησε η εικόνα ξυλοφορτωμένων και τραυματισμένων αστυνομικών από ό,τι είδους πολεμοφόδιο μπορεί να υπάρχει σε χέρια οπαδών; Πως αισθάνεστε που σε θύρα οργανωμένων οπαδών υπήρχε ό,τι υλικό μπορεί να χωρέσει ανθρώπινος νους; Τι εξήγηση, μετά από τόσες συναντήσεις για το θέμα της βίας, μπορείτε να δώσετε για το ότι ένας παίκτης και ένα μέλος του τεχνικού τιμ κάηκαν από φωτοβολίδες και άλλο ένα μέλος του τεχνικού τιμ δέχτηκε επίθεση από σεκιουριτά;

Θεμιτές είναι οι συναντήσεις με όλους τους παράγοντες, αρκεί να μην περιορίζονται στις φωτογραφίες. Για να υπάρξει πάταξη του φαινομένου της βίας οφείλετε να δείξετε μηδενική ανοχή και να επιβάλετε παραδειγματικές τιμωρίες. Μα πάνω απ’ όλα θα πρέπει κι εσείς να αντιλαμβάνεστε εγκαίρως αν οι κουβέντες από την μεριά των συνομιλητών σας είναι ειλικρινείς ή αποδεικνύονται ανακόλουθες με τα όσα κατόπιν συμβαίνουν στα γήπεδα.

Στο ματς της Λεωφόρου από θαύμα δεν θρηνήσαμε θύματα. Αν, κύριε Κοντινή, δεν φανείτε αποφασιστικός, πολύ φοβάμαι πως αυτά που θα ακολουθήσουν δεν θα έχουν προηγούμενο.

Σερνότανε κι έχασε. Έπαιξε χωρίς νεύρο και πάθος χωρίς σχέδιο. Μη βγει κανείς και μας πει το αντίθετο. Ούτε δικαιολογίες χρειάζονται όταν ο Παναθηναϊκός σε πιάνει κορόιδο μέσα στο γήπεδό του και δεν μπορείς να βρεις λύση για να γυρίσεις το παιχνίδι. Το ματς χάθηκε γιατί το έβαλε μόνος του ο Μασουακού και το σέρβιρε στο πιάτο ο Μιλιβόγεβιτς. Ωραία. Και ο Περέιρα πού ήταν, τι έβλεπε; Ο Ολυμπιακός δεν μπορούσε να βγάλει φάσεις κι αυτός έβαλε τον Τσόρι στο τελευταίο τέταρτο. Δεν φτάνει που άφησε τον πιο ποιοτικό παίκτη του Ολυμπιακού στον πάγκο, έριξε «πρώτο» και «καλύτερο» στο γήπεδο ως αλλαγή τον Χάρα. Επειδή δεν παίζει να μας δουλεύει ψιλό γαζί, ας δει το παιχνίδι σε βίντεο κι ας κάνει την αυτοκριτική του. Ο Χάρα σκοντάφτει στο χορτάρι κι ο Σαντάνα δεν μπορεί να δώσει σωστή πάσα στα τρία μέτρα. Οσοι δεν είναι Ολυμπιακοί γέλαγαν κάθε φορά που έπαιρνε την μπάλα ο Βραζιλιάνος, ενώ οι Ολυμπιακοί κατέβαζαν καντήλια. Με δύο λόγια σκίσαμε από μεταγραφικό σχεδιασμό το καλοκαίρι και δυο τρύπες που υπήρχαν τις κλείσαμε τον χειμώνα...

Προπονητής και παίκτες έκαναν δώρο το ντέρμπι στον Παναθηναϊκό. Δεν κάνω τον κόπο να το αναλύσω τεχνικά, γιατί δεν αντέχει σε κριτική. Μόνο σε αυτοκριτική που πρέπει να γίνει από όλους χωρίς εξαίρεση. Τα καφριλίκια στην εξέδρα άρχισαν πριν τη σέντρα και συνεχίσθηκαν μέχρι τη λήξη. Αυτές δεν είναι συνθήκες για ποδόσφαιρο και δεν είναι σωστό να την ξεχνάμε αυτή τη συζήτηση όταν χάνει ο Ολυμπιακός και να τη θυμόμαστε όταν κερδίζει. Το γράφω όχι σαν δικαιολογία, αλλά για να μην ξεχνιόμαστε...

Ο Μπάμπης Χριστόγλου, γράφει για το που πιστεύει πως θα κριθεί το ντέρμπι και δίνει στους ψυχολογικούς παράγοντες, περισσότερο βάρος από τους καθαρά αγωνιστικούς.

Τα ντέρμπι ανάμεσα στους δύο «αιώνιους» έχουν τα δικά τους χαρακτηριστικά. Γι’ αυτό, οποιαδήποτε αναμέτρηση μεταξύ των δύο ισχυρότερων συλλόγων της χώρας, έχουν ξεχωρίσει από όλες τις υπόλοιπες αναμετρήσεις, ανάμεσα σε άλλες ομάδες. Σε αυτά τα παιχνίδια, παίζει λιγότερο ρόλο το πού βρίσκονται οι δύο αντίπαλοι βαθμολογικά, αν είναι σε καλή ή κακή κατάσταση, αν είναι κουρασμένοι ή ξεκούραστοι. Σε αυτές τις αναμετρήσεις είναι το πάθος που έχει τον πρώτο λόγο και το ποιος το θέλει πιο πολύ.

Ασφαλώς και οι ποδοσφαιριστές είναι αυτοί που έχουν τον πρώτο λόγο. Πέρα από το πάθος, είναι η προσωπικότητα που αναδεικνύει ήρωες σε αυτά τα ματς. Για κάθε ποδοσφαιριστή που αγωνίζεται σε αυτές τις δύο ομάδες, το κίνητρο είναι μεγαλύτερο, να σκοράρουν, να έχουν υψηλή απόδοση σε ένα τέτοιο παιχνίδι. Όλοι θέλουν, δεν είναι όλοι που μπορούν. Σε μεγάλο βαθμό σε αυτές τις αναμετρήσεις, κάποιες στιγμιαίες εμπνεύσεις μεγάλων παικτών μπορεί να κάνουν την διαφορά. Θα υπάρξει σίγουρα πολλή τακτική και από τους δύο πάγκους, όμως θεωρώ πως την διαφορά μπορεί να την κάνει μία και μόνο ενέργεια κλάσης, από τους ποδοσφαιριστές που διαθέτουν οι δύο αντίπαλοι.

Αυτά τα ματς είναι για άντρες, για ποδοσφαιριστές που αντέχουν το βάρος, την πίεση και τις απαιτήσεις που έχουν αυτά τα παιχνίδια. Ο Παναθηναϊκός παίζοντας στην έδρα του, θέλει πάση θυσία το τρίποντο για να μπορέσει να μειώσει την διαφορά στους τρεις και να δώσει νέο ενδιαφέρον στο Πρωτάθλημα. Από την άλλη ο Ολυμπιακός, θέλει νίκη για να καθαρίσει την υπόθεση του τίτλου και να γιατρέψει τις πληγές του, από τα τελευταία ανεπιτυχή αποτελέσματα σε Κύπελλο και Γιουρόπα και πάνω απ’ όλα από τις προβληματικές εμφανίσεις. Το κίνητρο είναι τεράστιο και για τους «ερυθρόλευκους» και θεωρώ πως θα δούμε έναν άλλο Ολυμπιακό στο ντέρμπι.

Να πάει και να μη γυρίσει τέτοια εμφάνιση. Πονάει κι αυτή τους Ολυμπιακούς, όσο πονάει η ήττα με 2-0. Εχασε σβηστά ο Ολυμπιακός από μια μέτρια ομάδα που δεν τον τρόμαξε σε κανένα σημείο του παιχνιδιού. Τι διάολο συμβαίνει; Επιστρέψαμε στα παλιά όταν βγαίναμε εκτός έδρας στην Ευρώπη και χάναμε με κάτω τα χέρια;

Ποια Ντνίπρο τώρα και κολοκύθια με τη ρίγανη; Δεν το χωράει το μυαλό πως απέναντι σ' αυτό το «μεγαθήριο» ψάχνεις με το φανάρι να βρεις μια κλασική ευκαιρία.

Άνετα, άμα λάχει, αρχίζω να σφυρίζω ανάποδα και να τα «χώνω» στον διαιτητή γιατί ακύρωσε το γκολ του Μήτρογλου, αλλά να καταντήσω «γραφικός» είναι πια αργά. Να έπαιζα μπαλάρα, να τα έκανα όλα σωστά και να μου έφταιγε το «κοράκι», ναι. Οταν όμως η ομάδα παίζει «να μασάς και να φτύνεις», είναι να κοιτάς τα χάλια σου. Γιατί για χάλια αγωνιστικά μιλάμε. Αμυνα έτοιμη να κάνει το λάθος με το παραμικρό και επίθεση βαρυστομαχιασμένη. Οσο για τον Αφελάι, έχει προσωπικά μαζί του ο Περέιρα και τον αφήνει να περιφέρει το σαρκίο του στο χορτάρι για να τον αποδοκιμάζουν οι οπαδοί. Αλλά και στις αλλαγές ατύχησε ο Πορτογάλος κόουτς. Εβγαλε τον Τσόρι και τον Ντοσεβί κι αυτοί που μπήκαν (Ντουρμάζ, Φορτούνης) ήταν χειρότεροι.

Βέβαια, δεν υπάρχει πουθενά γραμμένο πως όταν δεν μπορείς να βγάλεις φάσεις στην επίθεση, πρέπει απαραιτήτως να κάνεις κουταμάρες στην άμυνα και να τρως δύο κοροϊδίστικα. Όσο για τον Σαντάνα, έχει τις ευθύνες του για το αμυντικό χάλι, αλλά δεν είναι μόνος. Το γράφω γιατί η στοχοποίηση του αποκλείεται να τον κάνει καλύτερο...