Όταν τον καλύτερο παίκτη σου τον βάζεις στο 75'

Σερνότανε κι έχασε. Έπαιξε χωρίς νεύρο και πάθος χωρίς σχέδιο. Μη βγει κανείς και μας πει το αντίθετο. Ούτε δικαιολογίες χρειάζονται όταν ο Παναθηναϊκός σε πιάνει κορόιδο μέσα στο γήπεδό του και δεν μπορείς να βρεις λύση για να γυρίσεις το παιχνίδι. Το ματς χάθηκε γιατί το έβαλε μόνος του ο Μασουακού και το σέρβιρε στο πιάτο ο Μιλιβόγεβιτς. Ωραία. Και ο Περέιρα πού ήταν, τι έβλεπε; Ο Ολυμπιακός δεν μπορούσε να βγάλει φάσεις κι αυτός έβαλε τον Τσόρι στο τελευταίο τέταρτο. Δεν φτάνει που άφησε τον πιο ποιοτικό παίκτη του Ολυμπιακού στον πάγκο, έριξε «πρώτο» και «καλύτερο» στο γήπεδο ως αλλαγή τον Χάρα. Επειδή δεν παίζει να μας δουλεύει ψιλό γαζί, ας δει το παιχνίδι σε βίντεο κι ας κάνει την αυτοκριτική του. Ο Χάρα σκοντάφτει στο χορτάρι κι ο Σαντάνα δεν μπορεί να δώσει σωστή πάσα στα τρία μέτρα. Οσοι δεν είναι Ολυμπιακοί γέλαγαν κάθε φορά που έπαιρνε την μπάλα ο Βραζιλιάνος, ενώ οι Ολυμπιακοί κατέβαζαν καντήλια. Με δύο λόγια σκίσαμε από μεταγραφικό σχεδιασμό το καλοκαίρι και δυο τρύπες που υπήρχαν τις κλείσαμε τον χειμώνα...

Προπονητής και παίκτες έκαναν δώρο το ντέρμπι στον Παναθηναϊκό. Δεν κάνω τον κόπο να το αναλύσω τεχνικά, γιατί δεν αντέχει σε κριτική. Μόνο σε αυτοκριτική που πρέπει να γίνει από όλους χωρίς εξαίρεση. Τα καφριλίκια στην εξέδρα άρχισαν πριν τη σέντρα και συνεχίσθηκαν μέχρι τη λήξη. Αυτές δεν είναι συνθήκες για ποδόσφαιρο και δεν είναι σωστό να την ξεχνάμε αυτή τη συζήτηση όταν χάνει ο Ολυμπιακός και να τη θυμόμαστε όταν κερδίζει. Το γράφω όχι σαν δικαιολογία, αλλά για να μην ξεχνιόμαστε...