Πριν το Χάρα(μα) μονάχος

Ο Ολυμπιακός μπορεί να πήρε την πρόκριση απέναντι στην ΑΕΚ, αλλά θαρρώ πως μετά και απ’ αυτό το παιχνίδι υπάρχει μπόλικη τροφή για προβληματισμό. Δεν θυμάμαι ποτέ τον Θρύλο στα χρόνια της κυριαρχίας του, αλλά ακόμα και στα «πέτρινα», να μην έχει κάνει για 70 λεπτά, μια φάση της προκοπής και να πελαγοδρομεί στο γήπεδο.

Προφανώς το ένστικτο ορισμένων εκ των σπουδαίων παικτών που έχει και η φυσιολογική υποχώρηση από μια ομάδα που μπορεί να έχει μεγάλο όνομα, αλλά όπως και να το κάνουμε, διαθέτει παίκτες ταλαντούχους, αλλά μη εκπαιδευμένους σε ματς που η μπάλα «καίει», έβγαλαν τον Ολυμπιακό μπροστά και μετά από σημαντικές ευκαιρίες ήρθε το γκολ στο φινάλε.

Ο Βίτορ Περέιρα θα πρέπει από εδώ και στο εξής, αφού πέρασε αυτό το ματς, με επιτυχία, έστω και στην εκπνοή, ενώ είδε το φάσμα του αποκλεισμού πολύ κοντά, να κοιτάξει τι θα κάνει με την ανάπτυξη της ομάδας. Δεν μπορεί ο Θρύλος να εμφανίζεται τόσο φτωχός επιθετικά και να πρέπει να βγάλει 70 λεπτά δίχως να κάνει φάσης προκοπής.

Η ΑΕΚ από την άλλη δεν ήταν αυτή που εμφανίστηκε στο «Γ. Καραϊσκάκης». Σήμερα ήταν αρκετά υποτονική επιθετικά και χωρίς ιδέες. Αυτό ίσως οφείλεται στο γεγονός πως ο Ολυμπιακός ήταν πολύ καλύτερα διαβασμένος, ίσως και να βάρυνε πολύ τους ποδοσφαιριστές η παρουσία ενός τόσο μεγάλου πλήθους κόσμου.

Όσο για τον κ. Μελισσανίδη, λέω μέχρι ενός σημείου θεμιτή η γκρίνια για την διαιτησία, αλλά οι κάφροι, θα πρέπει να μαζευτούν, διότι είναι κρίμα για την προσπάθεια του Δέλλα και των παικτών της ομάδας.

ΥΓ: Ρε Περέιρα δεν χρειάζονται αυτά τα πράγματα. Πανηγύρισε το γκολ, αλλά μέχρι εκεί…