ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ Ε.Α.Μ. !!!

Η νέα τραγωδία της Κύπρου οριοθετεί με ακρίβεια τις ψευδαισθήσεις από την πραγματικότητα. Θέτει τέλος και στις τελευταίες αυταπάτες. Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών θεωρούν ότι, υπάρχει ένα «βαθύ» γερμανικό κράτος που απ’ την εποχή του Βίσμαρκ, προσπαθεί να εκγερμανίσει την Ευρώπη. Ότι, το Βερολίνο χτίζει τη Γερμανική Ευρώπη με χώρες προτεκτοράτα και κυβερνήσεις-ανδρείκελα τις οποίες επιβάλλει, εκβιάζοντας και εξαθλιώνοντας τους λαούς. Αλλωστε, μόνο τυχαίοι δεν είναι οι έπαινοι, που επεφύλαξε μέσω του Der Spiegel, ο πρώην καγκελάριος και ηγέτης των σοσιαλδημοκρατών της Γερμανίας Γκέρχαρντ Σρέντερ, προς την διάδοχο και πολιτική του αντίπαλο ¶γγελα Μέρκελ, για τον τρόπο που επέλεξε να ηγηθεί στην Ευρώπη! Γράφαμε σε προηγούμενο σημείωμά μας, πως ο λαός για να οργιστεί, να αγανακτήσει και να αντιδράσει χρειάζεται ισχυρές δόσεις αυτοπεποίθησης και ελπίδας, τονίζοντας την αδήριτη ανάγκη να γεννηθεί το νέο, σύγχρονο ΕΑΜ, στο οποίο το 1941-1944 συμμετείχαν άνθρωποι απ' όλες τις πολιτικές παρατάξεις με μοναδικό στόχο τη λευτεριά της πατρίδας μας απ' τον Γερμανικό ζυγό. Οι συνθήκες είναι πρόσφορες για να ανθίσει και να καρποφορήσει η ιδέα της δημιουργίας ενός μεγάλου κοινωνικοπολιτικού μετώπου, ώστε να ξεφύγουμε από τον καταθλιπτικό μονόδρομο της καταστροφής, της υποτέλειας, της λεηλασίας και της φτώχειας. Η σύμπηξη μιας ευρείας κοινωνικής και πολιτικής συμμαχίας, που θα σπάσει τα δεσμά του Μνημονίου και θα εφαρμόσει την εναλλακτική δημοκρατική πολιτική πρόταση για την ανασυγκρότηση της χώρας, συζητήθηκε για πρώτη φορά εκτενώς στο διεθνές φόρουμ, που συνδιοργάνωσαν, τον Φεβρουάριο στην Αθήνα, το Ινστιτούτο Ερευνών και Πολιτικής Στρατηγικής και το Levy Economics Institute της Νέας Υόρκης. Τσίπρας και Κατσέλη, άδραξαν την ευκαιρία και διαμηνύοντας την προσήλωσή τους σε αυτή την προοπτική, δήλωσαν χαρακτηριστικά: Αλ. Τσίπρας: «Το πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης έχει σαπίσει. Μια νέα κοινωνική και πολιτική συμμαχία πρέπει να εδραιωθεί στη βάση της ανάγκης να κτιστεί μια καινούργια Ελλάδα […] Η πρόκληση είναι, μέσα σε αυτό το ραγδαία εξελισσόμενο περιβάλλον, να δείξουμε τόλμη και όχι εμμονές». Λ. Κατσέλη: «Καλούμεθα να δράσουμε συλλογικά και ανατρεπτικά. Ετσι, θα αναπτερωθεί και το συλλογικό μας φρόνημα καθώς θα μας επιτρέψει ν’ αποτινάξουμε το φοβικό σύνδρομο ενός ηττημένου λαού που δεν διεκδικεί τίποτα. αλλά υποτάσσεται στα κελεύσματα και τα συμφέροντα τρίτων υπό την απειλή εκβιαστικών διλημμάτων. Αλλωστε, αυτός είναι ένας από τους κύριους στόχους της Κοινωνικής Συμφωνίας». Ενδεικτική του κλίματος που διαμορφώνεται είναι και η παρέμβαση του καθηγητή Ν. Κοτζιά: «Σε αυτό το μέτωπο έχουν θέση όλοι όσοι κάνουν κριτική στο σύμπλεγμα Ολιγαρχίας και Τρόικας από δημοκρατική σκοπιά. Οι οποίοι συμφωνούν ότι επείγει να αποτραπεί το ολοκαύτωμα της πατρίδας με πολιτικές ενάντια στον κυρίαρχο νεοφιλελευθερισμό εδώ και στις Βρυξέλλες. Δυνάμεις που επιθυμούν μια παραγωγική ανασυγκρότηση, σε κοινωνικά δίκαιη βάση, της χώρας». Η άποψη ότι ένα ΝΕΟ ΕΑΜ είναι εφικτό, διατυπώνεται δειλά-δειλά, από όλους σχεδόν τους πολιτικούς χώρους (Ανεξάρτητους Ελληνες κ, ά.). Ωστόσο, ξεχωρίζουμε, εξ όσων υπέπεσαν στην αντίληψή μας, το άρθρο, με τίτλο «Ξεκινάει μια νέα Αντίσταση», του παλαίμαχου δημοσιογράφου Χρ. Πασαλάρη, στον ιστότοπο enikos.gr, στο οποίο επισημαίνεται: «Η ιστορία γράφει επίσης ότι, οι «νότιοι» της Ευρώπης, με πρωτοπόρους τους Ελληνες, τους Γάλλους και τους Γιουγκοσλάβους (λίγο αργότερα και τους Ιταλούς ), ξεκίνησαν εκείνα τα χρόνια την επική αντίσταση κατά της χιτλερικής κατοχής, πρώτα κουρελιάζοντας τις σημαίες της, όπως έκαναν ο Γλέζος με τον Σάντα, και αμέσως μετά οργανώνοντας πανεθνικά απελευθερωτικά κινήματα. Τέτοια κινήματα θα νοιώσουν αργά ή γρήγορα στις πλάτες τους οι αφέντες του Βερολίνου και μάλιστα ξεκινημένα πάλι από την Ελλάδα και την Κύπρο». Στον ίδιο ιστότοπο, ο γνωστός σκιτσογράφος Στάθης, τονίζει: «Αν η Γερμανία έχει στήσει εκ νέου ένα «εργαστήριο του δόκτορος Μένγκελε» για να μεταμορφώσει τους λαούς της Ευρώπης σε είλωτες, τότε η απάντηση των λαών, για να δοθεί, απαιτεί πολιτικές έξω απ’ τα στερεότυπα που έως τώρα ανέχονταν οι άρχουσες τάξεις. Είναι υποχρέωση της Αντιπολίτευσης, και του ΣΥΡΙΖΑ, και των ΑΝΕΛ, και του ΚΚΕ να διαθέτουν εναλλακτικά σχέδια, να τα προτείνουν στον λαό και να διαβουλεύονται μαζί του, γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια μωρές κατηγορίες για «πολυγλωσσία», «λαϊκισμό» και τα συναφή καθεστωτικά φληναφήματα». Κοντολογίς. Οι συνθήκες ωριμάζουν. Ένα τέτοιο Μέτωπο δεν είναι υπόθεση ορισμένων οργανώσεων ή κομμάτων, αλλά αφορά το σύνολο του λαού πέρα και πάνω από κομματικές τοποθετήσεις και εξαρτήσεις. Ένας ενωμένος και αποφασισμένος λαός δεν έχει να φοβηθεί τίποτα και κανέναν!