Ακόμα βάζει!

Τόσο καιρό γιατί δεν τα έκαναν όσα έκαναν χτες τα παλικάρια του Μίτσελ; Πού είχαν άραγε το μυαλό και την ενέργειά τους; Ολοι όσοι παρακολουθούν από κοντά την ομάδα, αυτό αναρωτιούνται. Η ποδοσφαιρική λογική λέει ότι όσα είδαμε χτες έπρεπε να είναι ο κανόνας κι όσα βλέπαμε μέχρι τώρα, η εξαίρεση. Τέλος πάντων. Την ώρα που σφίξαν τα γάλατα κι έπρεπε να εμφανιστεί στα γήπεδα ένας κανονικός Ολυμπιακός, εμφανίσθηκε. Πέντε γκολ, πολλές φάσεις, δοκάρι, επιθέσεις από παντού. Φρέσκος, λαχταριστός και ορεξάτος σκόρπισε στους πέντε ανέμους την αήττητη στη Λέσβο, Καλλονή, που δεν είχε καν δεχτεί γκολ στην έδρα της. Με «ντου από παντού» και τον Μπενίτες να οργιάζει στο δεύτερο ημίχρονο, η ομάδα του Μίτσελ έδωσε απαντήσεις. Πάντα, στον εαυτό της. Γιατί η αμφισβήτηση του τι μπορεί να κάνει φέτος ο Ολυμπιακός είχε φτάσει και μέσα στα αποδυτήρια. Είχε περιλάβει παίκτες και τεχνική ηγεσία.

Με σύστημα 4-4-2 και δυο κλασικούς σέντερ φορ, ο Μίτσελ άλλαξε το σύστημα. Από την αρχή φάνηκε ότι ότι οι «ερυθρόλευκοι» πήγαν στο νησί για να κυριαρχήσουν μέσα στο γήπεδο. Ο δαιμόνιος Μασουακού σέντραρε σωστά κι ο Μανιάτης κινούμενος στην πλάτη του Μήτρογλου και των στόπερ άνοιξε τον χορό των γκολ. Η Καλλονή βγήκε από την άμυνά της, έκανε επιθέσεις και είχε δυο καλές φάσεις στο πρώτο ημίχρονο.

Στο δεύτερο ο Μπενίτες ξεδίπλωσε τις αρετές του κι έγινε μεγάλος πρωταγωνιστής. Νίκη με μεγάλο σκορ, «μηδέν» στην άμυνα κι ο Μπενίτες τα μεγάλα κέρδη του Ολυμπιακού που θα κάνει καλές γιορτές.

Για τον Αμπιντάλ ό,τι και να γράψω είναι λίγο, Απλά, υποκλίνομαι...