Άπαντες απόντες!

Η εύκολη λύση είναι να τα ρίξουμε όλα στον διαιτητή για τα δύο φάουλ που τα έκανε μία αποβολή και δύο πέναλτι.

Το επώδυνο είναι να παραδεχτούμε πως ο Ολυμπιακός ήταν σε μαύρο χάλι. Πρέπει να γυρίσουμε πολλά χρόνια πίσω για να θυμηθούμε τόσο κακή εμφάνιση σε ευρωπαϊκό παιχνίδι. Μια κάποια Λεβάντε, που βγαίνει στην επίθεση μια φορά κάθε πέντε λεπτά, μας έβαλε τρία και μας απείλησε με άλλα τόσα.

Σε ολόκληρο το πρώτο ημίχρονο ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να κάνει μια κανονική επίθεση. Ούτε μία. Τι συζήτηση λοιπόν να κάνουμε έπειτα από μια τόσο τρανταχτή απουσία; Καλύτερα να μπαίναμε στο γήπεδο με δέκα παίκτες χωρίς τον Χολέμπας. Τζάμπα χρεώθηκε εισιτήριο η ΠΑΕ για να ταξιδέψει. Με διαφορά ο καλύτερος παίκτης της Λεβάντε. Α, ρε Ερνέστο! Κάτι ήξερες εσύ που στα δύσκολα παιχνίδια έβαζες αριστερό μπακ τον Μαρκάνο.

Θα μου πείτε τώρα, μήπως οι άλλοι ήταν καλύτεροι; Ολοι κάτω του μετρίου. Να τα ρίξουμε τώρα πάνω στον Μίτσελ; Νομίζω ότι θα είναι παράλογο. Δεν έκανε κάτι περίεργο. Είχε ορθολογικές επιλογές, που όμως δεν του βγήκαν. Ο Μανιάτης ως μπακ περιορίστηκε στα απαραίτητα.

Ο ΦέΪσα εγκλημάτησε με το παιδικό κοντρόλ στη φάση που φάγαμε το τρίτο. 

Ο Τζεμπούρ βρέθηκε σε θέση βολής μόνο στο δοκάρι.

Ο Μασάντο πνίγηκε ανάμεσα στον Μπαρκέρο και τον Ντιούφ...

Μιλάμε για κανονική κηδεία που τραυμάτισε το ευρωπαϊκό προφίλ του Ολυμπιακού.

Μην περιμένουμε ότι σε μια εβδομάδα στο Φάληρο θα αλλάξει η κατάσταση. Τουλάχιστον, όμως, να φύγουμε αξιοπρεπώς από την Ευρώπη. Οσο γίνεται...

Μπάμπης Χριστόγλου