Ο Αμπντούν είναι η καλύτερη μεταγραφή Μαρινάκη!

Αλλοτε ισχύει, άλλοτε όχι. Δες για παράδειγμα τη Σίτι. Αν δεν είχαν εμφανιστεί οι Αραβες, τώρα θα πάλευε για την παραμονή. Με τα λεφτά των Αράβων προσπαθεί να διατηρήσει τον τίτλο της πρωταθλήτριας που πήρε πέρυσι.- Του Μιχάλη Τσόχου (SportDay)
 

Οπως και να έχει, και ό,τι κι αν ισχύει κάθε φορά, είναι σίγουρο, ότι δεν φτάνουν μόνο τα λεφτά στο ποδόσφαιρο ή ακόμη καλύτερα δεν χρειάζονται μόνο τα λεφτά για να κάνεις μία καλή μεταγραφή. Ισως η πιο φθηνή μεταγραφή της εποχής Μαρινάκη στον Ολυμπιακό είναι ο Τζαμέλ Αμπντούν. Ελεύθερος από την Καβάλα με πολύ μικρό (από τα μικρότερα για τα δεδομένα του Ολυμπιακού) συμβόλαιο παίκτη. Ε, και; Δυσκολεύτηκε, ζορίστηκε, τα άκουσε περισσότερο από τον καθένα στους πρώτους μήνες του στον Ολυμπιακό, αλλά χάρη στον πολύ ισχυρό χαρακτήρα του και την επιμονή του Βαλβέρδε κόντρα στο αδηφάγο κοινό που ήθελε να τον τελειώσει από την τέταρτη - πέμπτη εμφάνισή του...
 

Και έτσι φτάσαμε στο σήμερα, ή όπου σήμερα βάλε το φέτος, όπου ο Αμπντούν είναι ίσως ο πλέον πολύτιμος παίκτης της ομάδας. Και δεν το λένε μόνο οι ασίστ και τα γκολ του (είναι πρώτος στην κατηγορία της τελικής πάσας στο πρωτάθλημα) το «φωνάζουν» σχεδόν όλες οι εμφανίσεις του. Το «φωνάζει» ο ηγετικός του ρόλος, ότι πλέον είναι πολλά τα ματς όπου κουβαλά την ομάδα στις πλάτες του.
 

Ναι, δεν θα πάρει ποτέ μεταγραφή με 5 ή 6 εκατ. ευρώ από τον Ολυμπιακό, αλλά είναι σταθερά ένας πολύτιμος παίκτης της ομάδας, προφανώς θα συνεχίσει να είναι και τα επόμενα χρόνια και ως εκ τούτου (πάντα σε αναλογία προσφοράς και κόστους) μπορεί να θεωρηθεί ως η πιο επιτυχημένη μεταγραφή της εποχής Μαρινάκη στον Ολυμπιακό.
 

Κατά τα λοιπά από το χθεσινό ματς επιβεβαιώθηκαν ορισμένα πράγματα. Πρώτον, η εξαιρετική δουλειά του Ζαρντίμ και των παικτών της ομάδας στα στημένα. Δεύτερον, ότι η ποιότητα του Φέισα είναι τέτοια που δεν εξηγεί με κανένα τρόπο την... εξαφάνισή του όλο αυτό το διάστημα. Τρίτον, ότι παίκτες όπως ο Βλαχοδήμος, ο Τάτος, ο Φετφατζίδης, όταν παίρνουν ευκαιρίες ακόμη και ως βασικοί, θα πρέπει να δικαιολογήσουν τη φασαρία που γίνεται για το «γιατί δεν παίζουν περισσότερο»... Τέταρτο και τελευταίο, ότι το πάθημα στον Ολυμπιακό δεν γίνεται μάθημα. Απίστευτο χαλάρωμα, μετά το 2-0 και αν ο διαιτητής έδινε το πέναλτι του Φετφατζίδη στο τέλος, οι Πειραιώτες πάλι εφιάλτες θα έβλεπαν...

Mιχάλης Τσόχος