Μεγαλώσαμε. Θα μεγαλώσουμε κι άλλο;

Αρχικά, μέσα στο 2012 ο Ολυμπιακός με προπονητή τον Ερνέστο Βαλβέρδε πήρε 2 διπλά για τοΓιουρόπα, ένα στη Ρούμπιν και ένα στο Χάρκοβο. Δυστυχώς το δεύτερο διπλό δε συνδυάστηκε με πρόκριση. Παρόλα αυτά, ο Ολυμπιακός τον περυσινό Μάη είχε να λέει βάσιμα πως έριξε 3 στην πρωταθλήτρια Γερμανίας, 3 στην Άρσεναλ, πήρε διπλό στη Μασσαλία, δεν πέρασε στο Τσάμπιονς Λιγκ από γαλλο-γερμανικές «ομορφιές» στο «ωραιότατο» 3-2 της Μαρσέιγ επί της Ντόρτμουντ, μπήκε στο Γιουρόπα νίκησε 2 φορές και πέρασε τη Ρούμπιν Καζάν και όπως είπαμε παρά το διπλό στο Χάρκοβο , η κούραση δεν τον άφησε να περάσει. Το πρωτάθλημα το πήρε παίζοντας ωραίο ποδόσφαιρο και από το Γενάρη και μετά ο Βαλβέρδε εξορθολόγισε τα σχήματά του κάτι που έφερε θέαμα, ευρωπαϊκή διάκριση και ντάμπλ.

Το καλοκαίρι ο Βαλβέρδε δεν ήταν ο προπονητής που θα οδηγούσε την ομάδα προς την τρέχουσα πλέον σεζόν, αφήνοντας τη θέση του για το Ζαρντίμ. Έκτοτε, από την σχετική ηρεμία, ο Ολυμπιακός περνά σε μια σχετική ένταση, όχι τόσο συσχετιζόμενη με τον ίδιο τον προπονητή αλλά με τις διοικητικές επιλογές. Κάπου εδώ μπορούμε να κάνουμε πάσα στις δηλώσεις του Βαγγέλη Μαρινάκη ο οποίος χτες ούτε λίγο ούτε πολύ μας είπε ότι οι αριθμοί είναι καλύτεροι για φέτος. Ότι ο Μέλμπεργκ αντικαταστάθηκε μια χαρά. Ο κόσμος του Ολυμπιακού πέρυσι διψούσε να δει τον Ολυμπιακό και φέτος όχι. Και αυτό αναλύεται σε αριθμούς και μάλιστα αντανακλά και την πρόθεση της ΠΑΕ να δώσει διαρκείας β’ γύρου. Οι αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια…πως είναι σχετικοί. 9 βαθμοί πέρυσι στο Τσάμπιονς Λιγκ, 9 και φέτος. Πέρυσι στο Λονδίνο ο Ολυμπιακός κατέβηκε για να κερδίσει την Άρσεναλ κάνοντας τον Βενγκέρ να πει αυτά που είπε, και φέτος κατέβηκε με στόχο να μη διασυρθεί. Πέρυσι είχαμε φέρει Χ με τον ΟΦΗ στο Καραϊσκάκη, κυνηγάγαμε τον Παναθηναϊκό μέχρι και τις αρχές του β΄γύρου και φέτος είναι ήδη στο -19. Ποιο ήταν το ελληνικό πρωτάθλημα πέρυσι και ποιο είναι φέτος. Σταθερή 4άδα κορυφής είναι Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ, Αστέρας, Ατρόμητος. Στη Γερμανία ο Ολυμπιακός, έδειξε την ταυτότητά του. Ό,τι γίνει μπροστά. Τρέξιμο και φιλότιμο πίσω και όλα αυτά, έχοντας 3 ακραίους εξτρέμ, χρησιμοποιώντας τον έναν, (Αμπντούν) έχοντας 2 πολύ καλούς επιθετικούς, 7 χαφ, (παρόλα αυτά το πρόβλημα εντοπίζεται στο κέντρο..) αλλάζοντας τους τερματοφύλακες στα ευρωπαϊκά και στα ελληνικά παιχνίδια (σχετικά πρωτόγνωρο), κάνοντας αναλύσεις για το πόσες στημένες φάσεις θα βγάλουμε. Αποτέλεσμα: Βάζεις 4 στον Πανθρακικό και κανείς δε χαίρεται το παιχνίδι. Και αυτός είναι αριθμός: 1 ημίχρονο με Άρσεναλ εντός, το εντός παιχνίδι με τη Μονπελιέ και το εντός παιχνίδι με την Ξάνθη. Αυτά ήταν τα καλά παιχνίδια του Ολυμπιακού. Εκείνα που θέλεις να τα δεις.

Τώρα ο Ολυμπιακός κληρώθηκε με τη Λεβάντε, αποφεύγοντας στην κλήρωση ομάδες και ομάδες. Η Λεβάντε είναι ισπανική ομάδα. Έχει πολύ καλό προπονητή που «προτάθηκε αλλά έπαιζε άμυνα…». Αν θέλουμε να πάρουμε αγωνιστικά το ρόλο του φαβορί, θα είναι ρίσκο. Από άποψη εμπειρίας και ονόματος ναι. Αλλά..εδώ είναι Ευρώπη. Μετά, εάν περάσουμε πηγαίνουμε με το Ρούμπιν – Ατλέτικο. Επομένως η ενίσχυση (θα γίνει ή όχι είναι άλλο ζήτημα) εξαρτάται από αυτό; Δηλαδή ο Ολυμπιακός πρέπει να ενισχύεται για ένα ή δύο ματς που θα παίξει με Μπαρτσελόνα ή για Ατλέτικο; Οι παίκτες που θα έρθουν δηλαδή δε θα δέσουν για την επόμενη χρονιά; Σχεδιασμός.

Πονεμένη κουβέντα δύο χρόνια τώρα κατά τη δική μου γνώμη. Η ανάλυση της λογικής αυτής μας φέρνει στο εξής: Ας αποκλειστούμε με τη Λεβάντε αφού ο Φαλκάο μόνος του θα μας γαζώσει. Ποιόν φίλαθλο του Ολυμπιακού αντιπροσωπεύει αυτό; Θέλω να πιστεύω κανέναν. Η ομάδα χρειάζεται έναν ακόμη Αμπντούν, από τη στιγμή που Φέτφα και Βλαχοδήμος δεν παίζουν. Χρειάζεται χαφ. Χρειάζεται και δεξί μπακ. Είναι απορίας άξιον πως ο Τοροσίδης κάνει χέρι γιατί δεν μπορεί να προλάβει το Σπυρόπουλο, είναι απορίας άξιον που ο παίκτης κάνει δηλώσεις, είναι απορίας άξιον που υπάρχει ανησυχία μη φύγει και πρεμούρα να ανανεωθεί. Ο Μανιάτης μπορεί να παίξει εκεί, αλλά τότε χρειαζόμαστε 2 χαφ. Το πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός θα το πάρει. Για το Γιουρόπα δεν είμαι αισιόδοξος. Εννοώντας πως η Λεβάντε δεν είναι αουτσάιντερ..Ο κόσμος και ο φόβος της κριτικής είναι για μένα οι βασικοί λόγοι που ο Ολυμπιακός ακόμη κρατιέται σε υγιή πλαίσια και μάλιστα αυτή η «πίεση» του κάνει καλό αγωνιστικά.

Κλείνω με ένα «παράξενο» παράδειγμα: Ας δούμε στο μπάσκετ. Για παραμφερείς λόγους ο Μέγας Ίβκοβιτς δε συνέχισε στον Ολυμπιακό. Στη θέση του ήρθε ένας ανερχόμενος προπονητής με μικρότερη εμπειρία. Τι έγινε για να αντισταθμιστεί αυτό σε καιρούς οικονομικής κρίσης; Κρατήθηκε ο κορμός και έγινε «χειρουργική» ενίσχυση. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Ολυμπιακός κρατιέται στο ίδιο επίπεδο που ήταν από τον περυσινό Μάρτη και μετά. Στο ποδόσφαιρο και Μέλμπεργκ, Ορμπάιθ, Μιραλάς χάσαμε (αξία ανεκτίμητη) και ο προπονητής μας είναι λιγότερο πεπειραμένος από τον προηγούμενο. Επομένως, και πάλι καλά να λέμε. Ο Ολυμπιακός αν ανοιγόταν φέτος στα ευρωπαϊκά ματς όπως πέρυσι θα μετρούσε ακόμη και αυτή είναι η αλήθεια. Σκεφτείτε τις μεταγραφές που έγιναν φέτος. Ούτε ένας δεν είναι κακός παίκτης. Ποιος όμως έχει «βγει» έως τώρα; Μόνο ο Μανωλάς.

ΥΓ : Χρόνια Πολλά σε όλους με την ευχή να πανηγυρίσουμε πολλά πράγματα φέτος, γιατί πάνω από όλους ο Ολυμπιακός.

ΥΓ 1: Όλα είναι θέμα στόχων. Εάν είμαστε εκτός πραγματικότητας που θέλουμε τον Ολυμπιακό να είναι και να φαίνεται Ολυμπιακός, να μας συγχωρέσετε. Η κριτική δε μηδένισε ποτέ τίποτε.
 
ΥΓ 2: Ήθελα να ήξερα ποιός μελέτησε για το που συνέφερε να πάει ο Ολυμπιακός στο Γιουρόπα. Δε με χάλασε που κέρδισα την Άρσεναλ αλλά απόρησα για την πρεμούρα να μπούμε στους ισχυρούς όπως το καλοκαίρι να μπούμε στο β’ γκρούπ.

Αλέξανδρος Δρίβας