Αριέλ, για την προσωπική ευχαρίστησή μας

Οποιος θέλει ας μείνει στο 4-0 και τους πανηγυρισμούς. Εγώ λέω, πάλι καλά που μπήκε ο Ιμπαγάσα και νοστίμισε το πράγμα. Χωρίς την παρουσία του ο Ολυμπιακός αγκομαχούσε απέναντι στον οργανωμένο Πλατανιά. Το πρόβλημα στην οργάνωση του παιχνιδιού έβγαζε μάτι. Τσαπατσουλιά και προχειρότητα από μια ανύπαρκτη μεσαία γραμμή που προκαλούσε εκνευρισμό με την αδυναμία της να σπρώξει την μπάλα στην επίθεση. Ουτε ο Γκρέκο ούτε ο Μασάντο μπορούσαν να ανταποκριθούν στα στοιχειώδη. Ο Φέισα προσπαθούσε να τα κάνει όλα μόνος του κι ο Αμπντούν αναγκαζόταν να έρθει στον άξονα για να συναντηθεί με την μπάλα. Ετσι ο Χολέμπας έμενε μόνος του στα αριστερά και τον έβαζαν στη μέση ο Αργυρόπουλος με τον Μπέλιτς. Μια εμφάνιση που έδειχνε όλα τα προβλήματα του Ολυμπιακού τη φετινή χρονιά. Προβλήματα που δεν μπόρεσε να γιατρέψει ο Μίτσελ, παρά τις προσπάθειες και τους πειραματισμούς του. Δεν θυμάμαι άλλο παιχνίδι που ο αντίπαλος είχε υπεροχή στην κατοχή μπάλας. Αλλο ματς θα βλέπαμε αν ο Κάκος έδινε το καθαρό πέναλτι στο 1-0. Δεν το έδωσε και στη συνέχεια μίλησε ο Ιμπαγάσα που μόλις είχε μπει στο ματς. Δύο ασίστ, δύο γκολ και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος. Καλύτερα να μην τον βάζει ο Μίτσελ γιατί ο... Ιμπαγάσα εκθέτει τους νεότερους συμπαίκτες του. Τι να λέμε τώρα. Αλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα της κουκουβάγιας. Ακόμα κι αν βγει με φουσκωμένο πουγκί στην αγορά ο Ολυμπιακός, δύσκολα θα βρει κάποιον σαν κι αυτόν. Γι' αυτό κάνω την πρόταση. Ας μείνει και τη νέα χρονιά. Ας μείνει για εκείνα τα είκοσι λεπτά, μισή ώρα που κάνουν τη διαφορά. Ας μείνει για την προσωπική μας ευχαρίστηση, βρε αδερφέ! (ΠΗΓΗ: ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ Μ.ΧΡΙΣΤΟΓΛΟΥ - Sportday)