Τον έκανε ξανά μελιτζανί

Πέστε μου, ρε μάγκες, αν η Φενέρ είναι ένα από τα φαβορί για να πάρει την Ευρωλίγκα ο Ολυμπιακός τι είναι; Αν ο Ομπράντοβιτς είναι ο κορυφαίος προπονητής του γαλαξία μας ο Σφαιροπουλος τι είναι; Αν ο Ούντοχ και ο Βέσελι είναι από τους καλύτερους ψηλούς στην Ευρώπη ο Μπιρτς τι είναι; Τα ρωτάω όλα αυτά γιατί στο ΣΕΦ έγινε η σφαγή του Δράμαλη. Ήρθε η Φενέρ μετά το… φιλικό με την ΤΣΣΚΑ στη Μόσχα και δεν πρόλαβε να μετρά φάπες. Ομάδα 30 και βάλε εκατομμυρίων έβλεπε το καλάθι μόνο με αίτηση στο πρωτοδικείο. Ο Μπιρτς έμοιαζε με σούπερμαν κανονικό κάτω και από τα δύο καλάθια. Εξαφάνιζε τους αντιπάλους κι έδινε στον Ομπράντοβιτς αυτό το αγαπημένο του μελιτζανί χρώμα. Όσο για τους προπονητές; Ο ένας πάλευε από το ξεκίνημα να σώσει την ομάδα του από τον διασυρμό αλλά δεν κατάφερε να κάνει τίποτα. Ο άλλος με μαεστρικό τρόπο έκρυψε με το κοουτσάρισμά του τόσο την απουσία του Πρίντεζη όσο και αυτή του Αγραβάνη. Εκτός και αν για κάποιους είναι επιτυχία για έναν προπονητή να καταφέρνει στα δύσκολα να αποφεύγει την ξεφτίλα και να χάνει με σχετική αξιοπρέπεια αφού βέβαια έχει παίξει για ένα ολόκληρο δεκάλεπτο το σύστημα «σφυρίχτρα» στο οποίο είναι μετρ. Δεν του το αμφισβητεί κανείς. Μπορεί το τελικό αποτέλεσμα να είναι πολύ λιγότερο εντυπωσιακό από εκείνο που γραφόταν στο ταμπλό στο 28ο λεπτό ωστόσο είναι μια νίκη που όχι μόνο καθιερώνει τον Ολυμπιακό στις κορυφαίες ομάδες της Ευρωλίγκας αλλά σπρώχνει ακόμα πιο πίσω και την πανάκριβη και λατρεμένη των διαιτητών Φενέρ. Κι έρχεται και ο Πρίντεζης, κι έρχεται και ο Ουότερς. Και απ’ όσα είδαμε κόντρα στη Φενέρ σε καλό δρόμο είναι και ο Γιανγκ…