Ταρίφα...

Κάποιος να μας εξηγήσει πώς γίνεται τόσες φορές το πρώτο ημίχρονο να πετιέται στα σκουπίδια. Σκέφτομαι μήπως αυτός ο... μπαγάσας ο Μίτσελ το κάνει επίτηδες για να φαίνεται ότι κερδίζει το ματς με τις αλλαγές του. Η αλήθεια είναι πως τόσο κακό πρώτο ημίχρονο δεν ξανάκανε αυτή τη χρονιά ο Ολυμπιακός. Μεγάλη αδυναμία είχαν οι παίκτες του να πατήσουν περιοχή και να απειλήσουν.

Ο Σέποβιτς βαρύς, ο Πέρες εκτός κλίματος κι ο Κάμπελ κουρασμένος. Οι Βεροιωτές πετούσαν την μπάλα κόρνερ, ο Σάμαρης εκτελούσε και η άμυνα έδιωχνε. Βαρετό σκηνικό. Ε, μετά ήρθε η ώρα του Μίτσελ. Εβαλε μέσα Ολαϊτάν, Μανιάτη, Ιμπαγάσα και χόρεψε ο διάολος. Βάλτε στον λογαριασμό ότι η Βέροια έκανε τρεις αναγκαστικές αλλαγές και έχετε την εξήγηση γιατί έγειρε τόσο πολύ το γήπεδο και ήρθε μια ακόμη πεντάρα. Ο Τσόρι πήρε μπροστά, ο Ολαϊτάν με την κινητικότητά του παίδευε τους σέντερ μπακ και ο Ιμπαγάσα έκανε ένα ακόμη σόου πάσας. Ο Πέρες θέλει χρόνο για να κριθεί. Οι περισσότερες ντρίμπλες του δεν έπιασαν.

Ωστόσο, το έψαξε το γκολ και έβγαινε στον κενό χώρο και πατούσε την αντίπαλη περιοχή. Τέλος καλό, όλα καλά. Δουλειά του Μίτσελ είναι να βρει γιατί η ομάδα δεν βγάζει στον ίδιο ρυθμό ένα ενενηντάλεπτο. Οταν όμως φορτσάρει για μισή ώρα και βάζει πέντε γκολ που να ψάχνεις να βρεις γωνία στο δεκάρικο...