Πάρτο πάνω σου για Φουστέρ

Δεν ξέρω τι λένε οι προπονητές, τα πλάνα και οι σχεδιασμοί.

Ορισμένα πράγματα φεύγουν πέρα από αυτά. Δεν είναι το κλάμα του Φουστέρ στη φιέστα. Δεν παρασύρομαι από κάτι τέτοια. Κάθε άλλο. Ο Ισπανός όμως είναι κάτι διαφορετικό. Δεν είναι ο παικταράς. Δεν είναι ο σούπερ σταρ μήτε τίποτα εξεζητημένο. Μιλάει όμως στην καρδιά του κόσμου. Είναι η ψυχή, είναι εκείνος που θα τα δώσει όλα μέσα στο γήπεδο.

Που θα μιλήσει στα αποδυτήρια και θα ξυπνήσει εκείνους που δεν ξέρουν και δεν καταλαβαίνουν. Μπορεί να είναι σε προχωρημένη ποδοσφαιρικά ηλικία, μπορεί, χίλια μπορεί. Τέτοιοι παίκτες όμως δένονται με τον κόσμο. Αποτελούν πρότυπο. Ταυτίζεται μαζί τους ο απλός φίλαθλος. Δεν γνωρίζω τι συμβαίνει με το θέμα του συμβολαίου. Ισως και να μην τον θέλει ο Περεϊρα επειδή δεν κολλάει στα σχέδια του.

Εδώ όμως είναι κάτι το διαφορετικό. Εδώ πρέπει ο πρόεδρος του Ολυμπιακού να το πάρει πάνω του. Δεν μιλάμε για... πραξικόπημα μήτε για ωμή παρέμβαση. Δεν είναι... ποδοσφαιρικό ρουσφέτι. Ο Φουστέρ πρέπει να μείνει. Είναι ο απλός και τίμιος που παλεύει σκληρά και αποτελεί, αν και από άλλη χώρα, τον παίκτη που γίνεται ένας από όλους της οικογένειας. Εστω και για να κάθεται στον πάγκο, πρέπει να μείνει.

Ο Βαγγέλης Μαρινάκης, θεωρώ, ότι ξέρει «τι είναι και πως είναι» (που λέει και ο «πρίγκηπας») και θα κάνει αυτό που θέλει ο κόσμος. Η ψυχή του μίλησε στη φιέστα, άλλωστε...

(Αρθρογραφία Μπάμπη Χριστόγλου SPORTDAY)