OΛΑ-ιτάν

Eνα ημίχρονο πεταμένο στα σκουπίδια. Το πρώτο ως συνήθως. Εξήγηση για τη «συνήθεια» όπως φαίνεται δεν υπάρχει. Διαφορετικά ο Μίτσελ θα την είχε βρει και θα είχε αλλάξει τα πράγματα. Το σχήμα του κόουτς ήταν φουλ επιθετικό, όπως το θέλει ο κόσμος απέναντι σε θεωρητικά αδύνατους αντιπάλους. Το σχήμα δεν λειτούργησε γιατί ο Βάις -κατά πρώτο λόγο- και ο Μήτρογλου κατά δεύτερο ήταν σε κακό απόγευμα.

Ο Μήτρογλου έρχεται από τραυματισμό και αγωνιστική αποχή. Ο Βάις δεν έχει δικαιολογία. Εδειξε διάθεση, γυρνούσε να μαρκάρει, αλλά επιθετικά ήταν κακός. Ολα τα άφηνε μισοτελειωμένα. Μια ευκαιρία του δόθηκε στην αρχή και σούταρε άτσαλα σαν μικρό παιδάκι. Και ο Σαβιόλα που μεταμορφώθηκε στο δεύτερο, δεν βοήθησε στην ανάπτυξη του παιχνιδιού. Στο δεύτερο, ο Μίτσελ ανακάτεψε την τράπουλα και δικαιώθηκε για άλλη μία φορά.

Ο Ολαϊτάν έκανε το καλύτερο παιχνίδι με τα ερυθρόλευκα. Κίνηση, εμπνεύσεις, αστραπιαία εκτέλεση στη φάση του γκολ. Η πίεση ανέβηκε κατακόρυφα, ο Σαβιόλα αναστάτωνε με τις επινοήσεις του και ο Κάμπελ με τον Χολέμπας ήταν ασταμάτητοι από τα άκρα. Κάπως έτσι εμφανίστηκε στο γήπεδο ο κανονικός Ολυμπιακός που λιώνει τον αντίπαλο και τον υποχρεώνει σε μαζική και άτακτη άμυνα.

Γκολάρα το δεύτερο με την ξυραφιά-πάσα του Τσόρι και την κανονιά του Χολέμπας. Ολαϊτάν και Χολέμπας ήταν μακράν οι καλύτεροι παίκτες του Ολυμπιακού. Θαυμάστηκε ο Σαβιόλα του δευτέρου ημιχρόνου.

Ο Παπάζογλου έχει πάθος στο παιχνίδι του, αλλά δεν έχει τα τεχνικά στοιχεία για να παίξει πάνω στη γραμμή όταν η ομάδα βγαίνει στην επίθεση. Δεν θα πρέπει να μας ανησυχεί ο Μήτρογλου. Μόλις βρει τα πατήματά του, τα αντίπαλα δίχτυα θα ξαναπάρουν φωτιά...

YΓ. Ο Ιμπαγάσα πάλι δεν χωρούσε; Ουτε σε αυτό το ματς;...