Κουρασμένα φαβορί στο Κόπα Αμέρικα

Aφού έκλεισε ο κύκλος της πρώτης αγωνιστικής στο Κόπα Αμέρικα, αυτό που θα πρέπει να καταγράψει κανείς είναι η κόπωση που εμφανίζουν ειδικά τα φαβορί σε αυτό το πρώτο κομμάτι.

Θεωρώ πως είναι απολύτως λογικό, από τη στιγμή που κάποιοι εκ των μεγάλων αστέρων αυτού του τουρνουά έπαιζαν μέχρι και πριν από μία ή και δύο εβδομάδες ποδόσφαιρο. Υπάρχουν επίσης πράγματα σχετικά με τη μεταχείρισή τους που καταλαβαίνω, αλλά και που δεν μπορώ να κατανοήσω.

ΑΡΧIΖΩ με την δική μου «αγαπημένη» τη Βραζιλία, που δεν μπορώ να πιστέψω, πως μπορεί να παίζει με σέντερ φορ αυτόν τον απίθανο τύπο που παίζει στην Κίνα και ονομάζεται Τιέγκο Ταρντέλι. Αν δεν μπορούν να βρουν κανονικό σέντερ φορ, καλά θα κάνουν να πάρουν ένα τηλέφωνο τον Ζιοβάνι να τους βρει έναν. Ο Νέιμαρ θα μπορούσε να είχε καθαρίσει το παιχνίδι πιο γρήγορα, αλλά δεν μπορεί να τα κάνει όλα μόνος. Η Βραζιλία, αναμενόταν να καθαρίσει το Περού με συνοπτικές διαδικασίες, ωστόσο ζορίστηκε και φτάσαμε στο 93' για να μπορέσει να πάρει τη νίκη. Ο Νέιμαρ θα έπρεπε να πάρει ανάσες, αλλά πώς να πάρει, αφού αν βγάλεις τον σταρ της Μπαρτσελόνα από αυτή τη Βραζιλία, η «σελεσάο» θα είναι μια ομάδα της σειράς. Πάντως από αυτόν τον Ταρντέλι, ο Ντούνγκα πιστεύω πως έχει καλύτερους στον πάγκο.

ΑΝ Ο ΝΤΟYΝΓΚΑ έχει μια δικαιολογία πως δεν μπορεί να βγάλει με τίποτα τον Νέιμαρ από μέσα, έτσι όπως πήγε και το παιχνίδι, ο Τάτα Μαρτίνο θεωρώ πως τα έκανε πολύ πιο μούσκεμα. Από τη στιγμή που πήρε προβάδισμα με 2-0 απέναντι στην Παραγουάη, που μπροστά διαθέτει «φονικούς» στράικερ, όφειλε τουλάχιστον στο ημίχρονο, άντε κοντά στο 60' να δώσει δύο ανάσες στον Μέσι και να βάλει μέσα τον Τέβες και τον Ιγκουαΐν νωρίτερα. Η Αργεντινή έχει το πιο πλήρες ρόστερ από όλους τους αντιπάλους και μπορεί να κρατάει την ομάδα φρέσκια, δίχως να χάνει σε δυναμική. Ο Μέσι στην επανάληψη έσκασε, το ματς πήγαινε πάνω-κάτω, η Παραγουάη το γύρισε και αν είχε πέντε λεπτά ακόμα, θα έπαιρνε και το ματς.

Η ΚΟΛΟΜΒIΑ πάλι δεν είχε καμία σχέση με την ομάδα που είδαμε πέρυσι στο Μουντιάλ. Ξύλο και ξερό ψωμί, από ποδόσφαιρο λίγα πράγματα. Ο Φαλκάο μοιάζει σαν να έχουν περάσει 100 χρόνια από πάνω του και παίζει σαν βετεράνος. Ο Μπάκα τα ίδια, ακόμα και ο Κουαδράδο περισσότερο μπλα μπλα με αντιπάλους και διαιτητή, παρά ποδόσφαιρο έπαιζε. Η Βενεζουέλα, με τον Ροντόν, που είναι σέντερ φορ-θηρίο και τον Βάργκας σε καλή μέρα (πολυτέλεια ο συγκεκριμένος παίκτης για την ΑΕΚ) τους έδωσαν ένα καλό μάθημα και τώρα οι Κολομβιανοί θα τρέχουν.

(ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ Μπάμπης Χριστόγλου SPORTDAY)