Χωρίς τους πρώτους σκόρερ

Πολλοί λογάριαζαν το ματς στα Πηγάδια ως το πιο δύσκολο εκτός έδρας στον δεύτερο γύρο μετά την Τούμπα.

Ο Ολυμπιακός έκανε ένα πολύ καλό πρώτο ημίχρονο και τα φόρτωσε στον κόκορα στο δεύτερο. Η Ξάνθη ήταν τυχερή που γλίτωσε με μόλις ένα γκολ στα πρώτα σαράντα πέντε λεπτά. Με καλή κυκλοφορία της μπάλας και πρέσινγκ ψηλά, ο πρωταθλητής κυριάρχησε κι έδειξε από την αρχή τη διάθεσή του να καθαρίσει τον αντίπαλο.

Ο Μάικλ Ολαϊτάν δικαιώνει το ρίσκο που παίρνει ο Μίτσελ. Γιατί είναι ρίσκο να κρατάς τους δύο πρώτους σκόρερ του πρωταθλήματος εκτός παιχνιδιού και να εμπιστεύεσαι ένα εικοσάχρονο παιδί. Ο Νιγηριανός πέτυχε το ένα γκολ και σέρβιρε το άλλο στον μέγα Ιμπαγάσα.

Με παίκτη λιγότερο από το 49' οι γηπεδούχοι, θα περίμενε κανείς να ανεβάσει απόδοση ο Ολυμπιακός και να ψάξει για πολλά γκολ. Αντί γι' αυτό παρακολουθήσαμε μια άνευρη και ανούσια κατοχή μπάλας που κομψά το λένε διαχείριση χρόνου.

Για μένα αυτά είναι κολοκύθια με τη ρίγανη. Οφείλεις να «σκοτώνεις» τον αντίπαλο και μετά να κάνεις τη διαχείριση. Με 1-0 κινδυνεύεις ανά πάσα στιγμή να το φας και να τρέχεις χωρίς να φτάνεις. Η μαχητική και σκληρή στο παίξιμό της Ξάνθη λίγο έλειψε να κάνει τη ζημιά στις λιγοστές ευκαιρίες που δημιούργησε.

Ευτυχώς που ο Ιμπαγάσα όχι μόνο βοήθησε τους κουρασμένους Σάμαρη, Μανιάτη αλλά έκανε και την κούρσα για να αποδεχτεί τη σέντρα του Ολαϊτάν και να καθαρίσει το παιχνίδι.

Νίκη καθαρή, αν και θα μπορούσε να είχε μεγαλύτερη έκταση. Φαντάζομαι ότι ο Μίτσελ θα κάνει παρατηρήσεις για τη χαλαρότητα στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά και για κάποια μαρκαρίσματα που θα έπρεπε να έχουν αποφευχθεί, έστω κι αν οι ακρίτες άρχισαν πρώτοι.