Ακούστε Παντελίδη! Εγώ θα συνεχίσω με το “είσαι στο μυαλό, κάτι μαγικό”…

Αλήθεια είναι ότι αρχικά φάνηκε να του βγαίνει του Σίλβα η έμπνευση με τον Σαλίνο δίπλα σε Καμπιάσο και Κασάμι. Η τριάδα αυτή έπαιξε σημαντικό ρόλο στην καταστροφή πολλών επιθέσεων που αποπειράθηκε να στήσει η Μπάγερν από τον άξονά της. Τους χάλασε, δηλαδή, τα σχέδια για πολλή ώρα ο Ολυμπιακός.

 

Γι’ αυτό και οι παίκτες του Γκουαρντιόλα σημάδεψαν σχετικά γρήγορα στο ματς τον αδύναμο κρίκο της 11άδας των νταμπλούχων Ελλάδας που δεν ήταν άλλος από τον Μαζουάκου. Ξανά. Ευτυχώς στα πρώτα 45 λεπτά ο Καμπιάσο αποδείχθηκε σε μεγάλη μέρα. Όπως και ο Ρομπέρτο. Μέχρι να φάει το γκολ από τον Μίλερ – και με τη βοήθεια της τύχης – έμοιαζε ο φύλακας άγγελος του Ολυμπιακού. Αντίθετα, ο Τσόρι ακόμα δεν είναι σε 100% κατάσταση. Προσπαθούσε να δημιουργήσει κινδύνους αλλά στον χώρο ευθύνης του κυριαρχούσε ο Λαμ. Πρόβλημα που έπρεπε να λυθεί άμεσα.

 

Αν κουβαλά κάτι από την πρεμιέρα του φέτος στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ ο Ολυμπιακός είναι και η αντίδραση μετά το 0-1 του Μίλερ. Οι «ερυθρόλευκοι» έβαλαν την μπάλα κάτω και απείλησαν τους Γερμανούς μία με τον Σαλίνο (σούταρε χαλαρά) και μία με τον Ιντέγε (νικήθηκε από τον Νόιερ). Λογικό ήταν να προσπαθήσει να «επενδύσει» πάνω σε αυτό το σκηνικό ο κόουτς του Ολυμπιακού.

 

Έριξε στο ματς σχετικά νωρίς Ερνάνι και Φορτούνη, αύξησε την επιθετικότητά του αλλά – μοιραία – άφησε μεγαλύτερους χώρους στην Μπάγερν. Το λες και αλλιώς: στη φάση που χάνει ο Σαλίνο στο 83’ ξέρεις όχι μόνο ότι δεν θα ισοφαρίσεις αλλά ότι – πιθανότατα – θα φας κι άλλο γκολ. Κάτι που έγινε. Γκολ στο 88’ ο Γκέτσε, γκολ στο 90 φεύγα με πέναλτι ο Μίλερ. Παραβάρυνε το μενού. Και όχι τίποτ’ άλλο αλλά έκαναν και την έκπληξη οι Κροάτες κόντρα στην Άρσεναλ. Η νίκη της Ντιναμό παίζει να είναι χειρότερη είδηση από το 0-3 του Καραϊσκάκης.