Θρύλος για όλα τα γούστα!

Γράφει ο ΜΠΑΜΠΗΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ


Εχει χαρακτηριστεί -κι όχι άδικα- το πιο πλήρες ρόστερ των τελευταίων ετών. Ο Ολυμπιακός φέτος έχει παίκτες για όλες τις θέσεις (για παράδειγμα κανονικούς ακραίους και δεξιά και αριστερά και όχι αναγκαστικές λύσεις) και τουλάχιστον δύο επιλογές πρώτης γραμμής για κάθε θέση.

Η ποιότητα και η αποτελεσματικότητα θα φανεί στο γήπεδο, ωστόσο με τις προσθαφαιρέσεις αυτού του καλοκαιριού, οι επιλογές είναι πολλές για τον Μίτσελ κι ο ανταγωνισμός έντονος. Αυτό είναι ευλογία για τον προπονητή, αρκεί να το αξιοποιήσει και να το διαχειριστεί σωστά. Του παρέχει όμως και μία άλλη δυνατότητα: Να παίξει όποιο σύστημα θέλει. Είναι άλλωστε φανερό μετά το δεύτερο ημίχρονο του αγώνα με τον Ατρόμητο ότι αυξάνεται κατακόρυφα η πιθανότητα να βλέπουμε δύο συστήματα, ένα στη Super League κι ένα στο Τσάμπιονς Λιγκ.

Στο πρωτάθλημα, όπου τα περισσότερα παιχνίδια είναι με ασθενέστερους αντιπάλους, θα βλέπουμε έναν Ολυμπιακό με δύο φορ, σε ένα 4-4-1-1, ενώ στην Ευρώπη, όπου ο βαθμός δυσκολίας είναι μεγαλύτερος, είναι πιθανό ένα σύστημα με έναν φορ στην κορυφή και τρεις χαφ από πίσω του. Ο Μίτσελ είχε δουλέψει αρχικά το 4-3-3, στα τελευταία φιλικά όμως είδε να βγαίνει καλύτερα το 4-2-3-1. Τα σχήματα που ακολουθούν είναι τα πλέον πιθανά στο ξεκίνημα της σεζόν και αποτυπώνουν τις λύσεις του Μίτσελ σε κάθε θέση.

Στην Ελλάδα ο Μίτσελ θα έχει και τους Κάρολ, Ιμπαγάσα, Τόρες, Σκέποβιτς, Παπάζογλου που δεν δηλώθηκαν στο Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ δεν αναφέρεται ο Κοντρέρας.