Νταβιντ Φουστέρ: ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ... ΤΗΣ ΚΟΚΚΙΝΗΣ ΟΜΑΔΑΣ
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Αφιερώματα
- Εκτύπωση
- 0
Αν είσαι δώδεκα ετών, που η ποδοσφαιρική σου αντίληψη είναι πρωτόλεια, ο Νταβίδ Φουστέρ δεν μπορεί να είναι στα μάτια σου, ούτε γι' αστείο, το απόλυτο icon. Δεν κάνει ντρίμπλες, το κορμί του δεν είναι πλουμιστό - τίγκα στο τατουάζ, ενώ η σύζυγός του, η Αντζελα, δεν συγκαταλέγεται στις WAGS, εκείνες που κλέβουν με τις συχνές εμφανίσεις τους λίγη ή πολλή από τη φωταύγεια των αντρών τους.
Αν είσαι μεγαλύτερος κι έχεις αρχίσει να αξιολογείς και κάποια άλλα πράγματα στο ποδόσφαιρο ή προσπαθείς -έστω- να τα αξιολογήσεις, ο Ισπανός ανεβαίνει στην υπόληψή σου. Κι αν είσαι εντελώς «πάλιουρας» στα ελληνικά γήπεδα, παιδεύεις το μυαλό σου για να βρεις με ποιον ποδοσφαιριστή μοιάζει ο Φουστέρ...
Η δυσκολία σε αυτό το τελευταίο είναι μεγάλη. Αν δεν τον ξέρεις, τον κάνεις για φλώρο, αλλά είναι «σκυλί του πολέμου». Καμία σχέση, όμως, με το μπρουτάλ και γενικότερα πιο αλανιάρικο παρουσιαστικό παλαιότερων «ερυθρόλευκων» που δεν έκαναν καριέρα με τις ατομικές τους επινοήσεις. Και αν έχεις ξεχάσει με ποιον έχεις να κάνεις, ανατρέχεις ώρες πίσω, στον αγώνα του Ολυμπιακού επί της Μάλμε· στη στιγμή που ο Φουστέρ αψηφά το σηκωμένο πόδι του αντιπάλου, βάζει το κεφάλι και αποκομίζει ένα γκολ και ένα μπλάβιασμα στο μάτι.
Δύο πράγματα ξέρει καλά ο (κοντά στα 33 πια) μεσοεπιθετικός. Το πρώτο είναι να θέτει εαυτόν στην υπηρεσία της ομάδας, θεωρώντας ότι καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή πάνω στο γρασίδι. Το δεύτερο είναι ότι μπορεί η φιγούρα του να προκύπτει σε κρίσιμες στιγμές στην κατάλληλη θέση, ακόμη και όταν στο προηγούμενο διάστημα δείχνει «εξαφανισμένος», και να στέλνει την μπάλα στα δίχτυα. Ειδικά με το δεξί πόδι μπορεί να πετύχει και γκολ υψηλού βαθμού δυσκολίας, ενίοτε απαράμιλλης ομορφιάς, όπως το πρόσφατο επί του ΠΑΟΚ.
Στρατιώτης της ομάδας, διάκονος του «εμείς», λοιπόν. Αυτό, προφανώς, γυάλισε και στον Ερνέστο Βαλβέρδε. Δεν έμεινε με τα χρόνια στην τεχνική ηγεσία της Βιγαρεάλ, αλλά όσο κάθισε εκεί, εξετίμησε τον Φουστέρ και το καλοκαίρι του 2010 τον έφερε στον Πειραιά. Για να παίξει στο 4-4-1-1 πίσω από τον φορ. Οχι γιατί το «μυρμήγκι» έτρεφε την αυταπάτη πως έχει στην εργαλειοθήκη του ένα «δεκάρι» με τα όλα, αλλά διότι ήθελε έναν χρήσιμο παίκτη που θα πίεζε ψηλά και θα εξυπηρετούσε το πλάνο. Αισίως, δηλαδή, ο Φουστέρ κοντεύει μια πενταετία στον Πειραιά.
ΠΙΣΤΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ 33ΧΡΟΝΟ ΠΑΙΚΤΗ ΚΑΙ ΟΤΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΚΟΥΣΤΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΕΞΩΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ.
Μετάθεση από τον άξονα στις άκρες
Με την αποχώρηση του Ερνέστο Βαλβέρδε από τον Ολυμπιακό, αποχώρησε και ο Νταβίδ Φουστέρ από τον άξονα του «ερυθρόλευκου» σχήματος. Η άφιξη του Λεονάρντο Ζαρντίμ σηματοδοτεί και το τέλος της παρουσίας του Ισπανού πίσω από τον φορ. Ευρύτερα, όμως, ο Φουστέρ ψάχνει να βρει... χώρο και χρόνο συμμετοχής στις άκρες, μια και οι πρώτες επιλογές του Πορτογάλου τεχνικού είναι ο Τζαμάλ Αμπντούν και ο Πάουλο Μασάδο. Πέρυσι, με τον Μίτσελ, η εκκίνηση τον βρήκε πάλι στις εφεδρείες, καθώς υπήρχαν ο Τζόελ Κάμπελ και ο Βλαντιμίρ Βάις. Αλλά... χώθηκε. Οπως και φέτος, που οι πρώτες λύσεις ήταν, υποτίθεται, ο Τζίμι Ντουρμάζ και ο Ιμπραΐμ Αφελάι.
Τα γκολ της Ευρώπης
Το προχθεσινό δεν ήταν το πρώτο τέρμα του Φουστέρ με τον Ολυμπιακό σε διεθνή διοργάνωση. Τη σεζόν 2011-12, τότε που οι Πειραιώτες πραγματοποίησαν μερικές ξεχωριστές εμφανίσεις στην Ευρώπη, ο Ισπανός είχε σκοράρει εκτός έδρας κατά της Ρούμπιν και της Μέταλιστ, επίσης είχε πετύχει γκολ κι επί της Αρσεναλ, τόσο στο «Γ. Καραϊσκάκης» όσο και στο «Εμιρέιτς».
Ποια θάλασσα απ' όλες είναι πιο γλυκιά;
Ο Φουστέρ γεννήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 1982 στην Ολίβα, μία παραθαλάσσια πόλη, στην ευρύτερη περιοχή της Βαλένθια, την οποία φυσικά επισκέπτεται τα καλοκαίρια. Ομως, και η... θάλασσα του μεγάλου λιμανιού μια χαρά του πέφτει. Ο Ισπανός περνάει καλά στην Ελλάδα, μαζί με τη γυναίκα του και τον γιο του, τον Νίκο, κι όπως έχει πει, θα ήθελε να κλείσει την καριέρα του στον Ολυμπιακό.
Κάνε like στη σελίδα του bam.gr στο facebook για να μαθαίνεις όλα τα νέα του Ολυμπιακού μας:
Σχολιάστε