Ίβκοβιτς: «Θα πανηγυρίζω και θα πονάω για πάντα με τον Ολυμπιακό» (video)
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Με τα καλύτερα λόγια για τον Ολυμπιακό και φυσικά τον κόσμο του, μίλησε ο Ντούσαν Ίβκοβιτς, ενόψει του φιλικού που θα γίνει στο ΣΕΦ την Τετάρτη προς τιμήν του.
Ο σπουδαίος αυτός προπονητής, σταματά την καριέρα του και στη συνέντευξη Τύπου, αναφέρθηκε στον πύρινο λαό του Ολυμπιακού, τον οποίο χαρακτήρισε τον καλύτερο του κόσμου, ενώ αποκάλυψε και πολλές άλλες πτυχές των θητειών του στην ομάδα.
«Έχω δίπλα μου αυτούς τους κυρίους και θέλω να τους πω ένα μεγάλο ευχαριστώ που ανέλαβαν να διοργανώσουν αυτόν τον αγώνα για μένα. Είναι μεγάλη η χαρά μου. Ευχαριστώ τον κόσμο που θα έρθει στο γήπεδο αλλά και τους παίκτες. Το μπάσκετ είναι η ζωή μου. Όσο και αν προσπάθησα να δώσω κάτι σε αυτό το άθλημα δεν συγκρίνεται με αυτά που έδωσε σε μένα. Αυτό το παιχνίδι έχει μία ειδική σημασία. Εγώ θα μείνω στο μπάσκετ αλλά όχι σε πάγκους. Δε θα ξεχάσω ποτέ τα όσα πέρασα στον Ολυμπιακό. Ευχάριστα τα περισσότερα αλλά και τα δυσάρεστα. Το 1999 που ήμουν στην ομάδα και η πατρίδα μου βομβαρδιζόταν, όλος ο ελληνικός λαός ήταν με την πατρίδα μου. Και φυσικά και ο κόσμος του Ολυμπιακού που είναι ο καλύτερος στον πλανήτη. Η ιδέα του αυριανού αγώνα είναι για να βοηθήσουμε το Χαμόγελο του Παιδιού στην Ελλάδα και ένα παιδικό νοσοκομείο στο Βελιγράδι. Πιστεύω πως και πάλι ο κόσμος θα δείξει τη μεγάλη του καρδιά και θα έρθει στο γήπεδο», ήταν τα λόγια του και συνέχισε.
Για το αν το μπάσκετ ήταν ελιξίριο για αυτόν:
«Ασφαλώς και λειτούργησε έτσι για τη ζωή μου. Είμαι τυχερός που τα έζησα όλα αυτά. Είχα παίκτες 17 ετών και είναι πολύ σημαντικό που είχα την ευκαιρία να τους βοηθήσω και να τους εκπαιδεύσω. Είχα μεγάλους παίκτες, μεγάλους παράγοντες και πολύ καλό κόσμο στο πλάι μου».
Για το τι θυμάται από την πρώτη του συνάντηση το 2010 με τους αδελφούς Αγγελόπουλους:
«Θυμάμαι πως βρεθήκαμε στο σπίτι μου στο Φάληρο χωρίς να ξέρει κανείς κάτι για αυτή τη συνάντηση. Δεν ήξερε τίποτα κανένας μάνατζερ και κανένα ΜΜΕ. Τους είπα πως είμαι Ολυμπιακός αλλά η φιλοσοφία μου ήταν να μη δουλεύω για δεύτερη φορά στην ίδια ομάδα. Αυτός ο νόμος δεν τηρήθηκε, ο θεός μας βοήθησε για να τον ανατρέψουμε και πετύχαμε κάτι πολύ μεγάλο. Είμαι πολύ χαρούμενος που έζησα δίπλα τους τα καλύτερά μου χρόνια στην ομάδα».
Για τις Ευρωλίγκες του 1997 και του 2012 και ποια ήταν η πιο δύσκολη.
«Είναι δύσκολο να κάνεις μεγάλη ανάλυση. Έμοιαζε η αρχή της σεζόν που για πολλούς λόγους κανείς δε πίστευε πως θα φτάσουμε μέχρι το τέλος. Το 1997 η ομάδα ήταν μαζεμένη, δούλεψε πολύ καλά και μας έλλειπε η ψυχική επαφή. Μας πήρε χρόνο να πιστέψουν οι παίκτες στον προπονητή και περάσαμε πολύ δύσκολες στιγμές. Και τότε και τώρα, ο Ολυμπιακός είχε την καλύτερη διοίκηση και αυτό ήταν πολύ σημαντικό. Η ομάδα τότε θα μπορούσε να είναι για τρία με πέντε χρόνια στην κορυφή, αλλά για διάφορους λόγους δεν την κρατήσαμε ίδια. Στην πρώτη μου συνάντηση με τους αδελφούς Αγγελόπουλος του 2010 είχαμε πει πως θα δημιουργήσουμε τις καλύτερες συνθήκες. Είχαμε παίκτες μεγάλης αξίας, όμως η ομάδα δεν είχε την κατάλληλη χημεία για να κάνει κάτι παραπάνω. Στο δεύτερο χρόνο το ξεκίνημα ήταν ίσως χειρότερο από το 1997, αλλά από τον Ιανουάριο και μετά βρήκαμε όλοι μία καλύτερη χημεία. Κοινό στοιχείο και των δύο ομάδων ήταν πως ο «κορμός» ήταν γεμάτος ελληνόπουλα. Και οι δύο εποχές είχαν λοιπόν ομοιότητες και εγώ ήμουν τυχερός που είχα διοικήσεις που με βοήθησαν πάρα πολύ».
Για το αν θα παραμείνει στον Ολυμπιακό σε άλλο πόστο.
«Είχα διάφορες προτάσεις για σύμβουλος από άλλες ομάδες, αλλά δεν πρόκειται να αναλάβω ξανά επίσημο επαγγελματικό ρόλο. Δούλεψα μέχρι τα 73 μου χρόνια. Είμαι Ολυμπιακός, έχω συνεχόμενη επαφή με την ομάδα και θα πανηγυρίζω και θα πονάω μαζί του για πάντα».
Για το πώς βλέπει το μπάσκετ μετά από 10 χρόνια.
«Η ερώτηση θέλει σοβαρή ανάλυση και εδώ ήρθαμε για το αυριανό φιλικό. Εγώ πάντα απαντάω. Πιστεύω πως το μπάσκετ σύντομα θα φτάσει στο αποκορύφωμα του πολέμου ανάμεσα στην Ευρωλίγκα και τη FIBA και αυτό θα το πληρώσει το μπάσκετ. Πρέπει να τα βρουν μεταξύ τους γιατί η κατάσταση θα φτάσει πολύ χαμηλά. Εγώ τους μίλησα και δε φαίνεται να έχουν καταλάβει ή να είναι έτοιμοι για το που πάει το μπάσκετ. Σε αυτό το τελευταίο Ευρωμπάσκετ, κατάλαβα ξανά πως περνάει μεγάλη κρίση. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση με τους παίκτες που φεύγουν για το ΝΒΑ ή οι προπονητές, δε θα αντέξουμε. Φεύγουν και μικρά παιδιά γιατί το σάλαρι καπ ανεβαίνει. Ακόμα και για το NBDL θα φεύγουν ευρωπαίοι και θα κάνει μεγάλη ζημιά».
Για την παρουσία του Νόβακ Τζόκοβιτς...
«Τον πήρα τηλέφωνο γιατί ξέρω πως του αρέσουν τα φιλανθρωπικά παιχνίδια. Επίσης ήξερα πως θα σταματήσει για έξι μήνες μετά το US open. Απάντησε αμέσως αν και είναι δύσκολο να απαντά στον οποιονδήποτε. Μου είπε ναι και χάρηκα πολύ. Εύχομαι να το ευχαριστηθεί και ο κόσμος. Θα είναι πολλοί παλαίμαχοι παίκτες όπως ο Ντίνο Ράντζα. Έχω κάνει πολλές προτάσεις. Ο Βλάντε Ντίβατς ήταν να έρθει αλλά έχει ένα πρόβλημα υγείας η κόρη του. Θα δούμε ποιοι ακόμα θα μπορέσουν να έρθουν».
«Έχω δίπλα μου αυτούς τους κυρίους και θέλω να τους πω ένα μεγάλο ευχαριστώ που ανέλαβαν να διοργανώσουν αυτόν τον αγώνα για μένα. Είναι μεγάλη η χαρά μου. Ευχαριστώ τον κόσμο που θα έρθει στο γήπεδο αλλά και τους παίκτες. Το μπάσκετ είναι η ζωή μου. Όσο και αν προσπάθησα να δώσω κάτι σε αυτό το άθλημα δεν συγκρίνεται με αυτά που έδωσε σε μένα. Αυτό το παιχνίδι έχει μία ειδική σημασία. Εγώ θα μείνω στο μπάσκετ αλλά όχι σε πάγκους. Δε θα ξεχάσω ποτέ τα όσα πέρασα στον Ολυμπιακό. Ευχάριστα τα περισσότερα αλλά και τα δυσάρεστα. Το 1999 που ήμουν στην ομάδα και η πατρίδα μου βομβαρδιζόταν, όλος ο ελληνικός λαός ήταν με την πατρίδα μου. Και φυσικά και ο κόσμος του Ολυμπιακού που είναι ο καλύτερος στον πλανήτη. Η ιδέα του αυριανού αγώνα είναι για να βοηθήσουμε το Χαμόγελο του Παιδιού στην Ελλάδα και ένα παιδικό νοσοκομείο στο Βελιγράδι. Πιστεύω πως και πάλι ο κόσμος θα δείξει τη μεγάλη του καρδιά και θα έρθει στο γήπεδο», ήταν τα λόγια του και συνέχισε.
Για το αν το μπάσκετ ήταν ελιξίριο για αυτόν:
«Ασφαλώς και λειτούργησε έτσι για τη ζωή μου. Είμαι τυχερός που τα έζησα όλα αυτά. Είχα παίκτες 17 ετών και είναι πολύ σημαντικό που είχα την ευκαιρία να τους βοηθήσω και να τους εκπαιδεύσω. Είχα μεγάλους παίκτες, μεγάλους παράγοντες και πολύ καλό κόσμο στο πλάι μου».
Για το τι θυμάται από την πρώτη του συνάντηση το 2010 με τους αδελφούς Αγγελόπουλους:
«Θυμάμαι πως βρεθήκαμε στο σπίτι μου στο Φάληρο χωρίς να ξέρει κανείς κάτι για αυτή τη συνάντηση. Δεν ήξερε τίποτα κανένας μάνατζερ και κανένα ΜΜΕ. Τους είπα πως είμαι Ολυμπιακός αλλά η φιλοσοφία μου ήταν να μη δουλεύω για δεύτερη φορά στην ίδια ομάδα. Αυτός ο νόμος δεν τηρήθηκε, ο θεός μας βοήθησε για να τον ανατρέψουμε και πετύχαμε κάτι πολύ μεγάλο. Είμαι πολύ χαρούμενος που έζησα δίπλα τους τα καλύτερά μου χρόνια στην ομάδα».
Για τις Ευρωλίγκες του 1997 και του 2012 και ποια ήταν η πιο δύσκολη.
«Είναι δύσκολο να κάνεις μεγάλη ανάλυση. Έμοιαζε η αρχή της σεζόν που για πολλούς λόγους κανείς δε πίστευε πως θα φτάσουμε μέχρι το τέλος. Το 1997 η ομάδα ήταν μαζεμένη, δούλεψε πολύ καλά και μας έλλειπε η ψυχική επαφή. Μας πήρε χρόνο να πιστέψουν οι παίκτες στον προπονητή και περάσαμε πολύ δύσκολες στιγμές. Και τότε και τώρα, ο Ολυμπιακός είχε την καλύτερη διοίκηση και αυτό ήταν πολύ σημαντικό. Η ομάδα τότε θα μπορούσε να είναι για τρία με πέντε χρόνια στην κορυφή, αλλά για διάφορους λόγους δεν την κρατήσαμε ίδια. Στην πρώτη μου συνάντηση με τους αδελφούς Αγγελόπουλος του 2010 είχαμε πει πως θα δημιουργήσουμε τις καλύτερες συνθήκες. Είχαμε παίκτες μεγάλης αξίας, όμως η ομάδα δεν είχε την κατάλληλη χημεία για να κάνει κάτι παραπάνω. Στο δεύτερο χρόνο το ξεκίνημα ήταν ίσως χειρότερο από το 1997, αλλά από τον Ιανουάριο και μετά βρήκαμε όλοι μία καλύτερη χημεία. Κοινό στοιχείο και των δύο ομάδων ήταν πως ο «κορμός» ήταν γεμάτος ελληνόπουλα. Και οι δύο εποχές είχαν λοιπόν ομοιότητες και εγώ ήμουν τυχερός που είχα διοικήσεις που με βοήθησαν πάρα πολύ».
Για το αν θα παραμείνει στον Ολυμπιακό σε άλλο πόστο.
«Είχα διάφορες προτάσεις για σύμβουλος από άλλες ομάδες, αλλά δεν πρόκειται να αναλάβω ξανά επίσημο επαγγελματικό ρόλο. Δούλεψα μέχρι τα 73 μου χρόνια. Είμαι Ολυμπιακός, έχω συνεχόμενη επαφή με την ομάδα και θα πανηγυρίζω και θα πονάω μαζί του για πάντα».
Για το πώς βλέπει το μπάσκετ μετά από 10 χρόνια.
«Η ερώτηση θέλει σοβαρή ανάλυση και εδώ ήρθαμε για το αυριανό φιλικό. Εγώ πάντα απαντάω. Πιστεύω πως το μπάσκετ σύντομα θα φτάσει στο αποκορύφωμα του πολέμου ανάμεσα στην Ευρωλίγκα και τη FIBA και αυτό θα το πληρώσει το μπάσκετ. Πρέπει να τα βρουν μεταξύ τους γιατί η κατάσταση θα φτάσει πολύ χαμηλά. Εγώ τους μίλησα και δε φαίνεται να έχουν καταλάβει ή να είναι έτοιμοι για το που πάει το μπάσκετ. Σε αυτό το τελευταίο Ευρωμπάσκετ, κατάλαβα ξανά πως περνάει μεγάλη κρίση. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση με τους παίκτες που φεύγουν για το ΝΒΑ ή οι προπονητές, δε θα αντέξουμε. Φεύγουν και μικρά παιδιά γιατί το σάλαρι καπ ανεβαίνει. Ακόμα και για το NBDL θα φεύγουν ευρωπαίοι και θα κάνει μεγάλη ζημιά».
Για την παρουσία του Νόβακ Τζόκοβιτς...
«Τον πήρα τηλέφωνο γιατί ξέρω πως του αρέσουν τα φιλανθρωπικά παιχνίδια. Επίσης ήξερα πως θα σταματήσει για έξι μήνες μετά το US open. Απάντησε αμέσως αν και είναι δύσκολο να απαντά στον οποιονδήποτε. Μου είπε ναι και χάρηκα πολύ. Εύχομαι να το ευχαριστηθεί και ο κόσμος. Θα είναι πολλοί παλαίμαχοι παίκτες όπως ο Ντίνο Ράντζα. Έχω κάνει πολλές προτάσεις. Ο Βλάντε Ντίβατς ήταν να έρθει αλλά έχει ένα πρόβλημα υγείας η κόρη του. Θα δούμε ποιοι ακόμα θα μπορέσουν να έρθουν».
Video
Κάνε like στη σελίδα του bam.gr στο facebook για να μαθαίνεις όλα τα νέα του Ολυμπιακού μας:
Σχολιάστε