Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΑΠΑΙΤΕΙ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΜΑ, ΣΤΕΓΑΝΑ ΚΑΙ ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ.
Σύμφωνοι. Όχι αποφάσεις εν θερμώ. Τους στόχους όμως πρέπει να τους ξέρουμε. Εδώ χρειάζεται να υπάρχει ένα στιβαρό χέρι και πυγμή. Χωρίς περιστροφές. Αν ήμουν στη θέση του Σαρρή, θα φώναζα στο γραφείο μου τον Ρανιέρι για να του πω ότι στόχος παραμένει η πρόκριση. Αν αντέχει, μπορεί να συνεχίσει. Αν όχι, να πάει στο καλό. Ομοίως θα μετέφερα στους διεθνείς ότι παίζουν για να προκριθούν. Οσοι θέλουν και μπορούν, δηλαδή. Σε τέτοιες κρίσιμες καταστάσεις πρέπει να εκπέμπεις καθαρό σήμα. Η ΕΠΟ χτες διά του προέδρου της δεν εξέπεμψε. Πάθαμε ένα βαρύτατο στραπάτσο, αλλά θα δούμε αργότερα πώς θα το αντιμετωπίσουμε. Λυπάμαι, αλλά δεν είναι έτσι. Ολη μέρα χτες έπρεπε κάθε διεθνής να δέχεται ένα τηλεφώνημα με ρητό το ερώτημα: Αντέχεις; Αν ναι, σε υπολογίζουμε. Αν όχι, στο καλό και να μας γράφεις.
Συμφωνώ ότι ρίχνοντας μια ματιά στη βαθμολογία σε πιάνει απογοήτευση. Προκρίνονται όμως δύο κι ο τρίτος πάει σε μπαράζ. Ο στόχος είναι νίκη σε κάθε ματς και πρόκριση. Δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο. 3Χ7=21+1= 22. Μπορεί να φτάσει η Εθνική τους είκοσι δύο πόντους. Μπορεί ανάλογα με τα αποτελέσματα άλλων αγώνων να της αρκούν και λιγότεροι για να προκριθεί. Επομένως στόχος είναι τα κεφάλια μέσα κι ανασύνταξη τώρα. Να βγουν αύριο το πρωί ο Σαρρής με τον Ρανιέρι και τον Καραγκούνη και να ξεκαθαρίσουν την κατάσταση. Να παρθούν εφόσον κριθεί σκόπιμο και αποφάσεις που αφορούν το περιβάλλον της Εθνικής. Να πάνε στον αγύριστο όσοι φύτρωσαν ξαφνικά γύρω από το προπονητήριο, το ξενοδοχείο και το γραφείο του Ρανιέρι. Οι μαθητευόμενοι μάγοι που νομίζουν ότι ξέρουν κάτι παραπάνω και διεκδικούν ρόλους που δεν τους ανήκουν και δεν τους αξίζουν. Ξεκαθάρισμα, στεγανά και επανεκκίνηση.
Να γίνει σώνει και καλά αυτό; Δεκτή και μια ξεκάθαρη απόφαση που λέει ότι ξεχνάμε το Παρίσι και πάμε στη Μόσχα. Δηλαδή δεν μας ενδιαφέρει το Euro, δημιουργούμε νέα ομάδα και διεκδικούμε την παρουσία μας στο Μουντιάλ της Ρωσίας το 2018. Ο,τι είναι να γίνει, να γίνει σήμερα το πρωί. Μια κατάσταση που σέρνεται, μετατρέπεται σε πληγή που κακοφορμίζει. Αφήνει έδαφος για να αναπτύσσονται προσωπικές στρατηγικές, να κατασκευάζονται άλλοθι και στο τέλος να μην αλλάζει τίποτα.
Η ΕΠΟ συνυπολογίζοντας το ρεζιλίκι με την Εθνική Νέων πρέπει να καταλάβει ότι βρίσκεται μπροστά σε μια κατάσταση αποσύνθεσης.
Αυτοί που πάγια την έχουν στο στόχαστρο, τώρα θα ξεσαλώσουν ζητώντας ως άλλες Σαλώμες, κεφαλές επί πίνακι.
Τα πράγματα δεν είναι τόσο σύνθετα όσο παρουσιάζονται. Χρειάζεται όμως πυγμή και αποφασιστικότητα. Από το χτεσινό ραντεβού Ρανιέρι - Σαρρή δεν προκύπτει κάτι από τα παραπάνω. Ούτε καν ένας επικοινωνιακός χειρισμός που να δείχνει ότι στο ματς με τα Νησιά Φερόες εκείνες τις δεκαπέντε χιλιάδες κόσμο που πήγαν προχτές στο Φάληρο θα τις ξαναχρειαστούμε. Γιατί θέλουμε να προκριθούμε...
ΥΓ. Κι επειδή σήμερα η ΕΠΟ μπορεί να βγει και να επικοινωνήσει εκ των υστέρων ότι ναι, απαίτησε ξεκάθαρα από τον Ρανιέρι την πρόκριση, να θυμίσω ότι στη ροή της χθεσινής ημέρας υπήρξαν δύο διαφορετικές επίσημες ενημερώσεις από το Γουδί, στις οποίες κάτι τέτοιο δεν αναφερόταν πουθενά...
Αρθρογραφία Γ.Χελάκη (Sportday)