Και τις Δευτέρες μας, ρε αλήτες

Για πρώτη φορά ο Καταλανός έριξε στο ματς τους Φορτούνη, Μάριν, Μιραλάς, Ανσαριφάρντ μαζί φτιάχνοντας ένα σύστημα 4-2-3-1. Φάνηκε από την αρχή ότι οι παίκτες του Ολυμπιακού είχε εντολή να πιέσουν ψηλά, να κλέψουν μπάλες και να απειλούν συνεχώς την αντίπαλη άμυνα.

Από τα χαρακτηριστικά αυτά σκάει μύτη και το πρώτο γκολ. Γίνεται κάτι μαγικό στο χώρο της μεσαίας γραμμής, οι παίκτες του Γκαρσία κρύβουν την μπάλα την οποία και την εμφανίζουν με τη βοήθεια μιας εξαιρετικής κάθετης πάσας του Φορτούνη στον Μάριν. Πάρε και την πλασεδάρα από τον Γερμανό, έγραψε το πρώτο γκολ. Εκεί η Λαμία προσπάθησε να το αλλάξει λίγο και να βάλει ακόμα περισσότερα πρόσωπα στον άξονά της για να μην επιτρέπει μπούκες στον Ολυμπιακό.

Την βρήκαν, όμως, την άκρη οι ερυθρόλευκοι που με τον Ζιλέ να πασάρει και τον Καρίμ να σκοράρει καθάρισαν την μπουγάδα από πολύ νωρίς. Χωρίς να πιάσει τρομερά στάνταρ απόδοσης και χωρίς να παίξει μπαλάρα απέναντι σε μια ομάδα που ξέρει πώς να καταστρέφει το παιχνίδι ο Ολυμπιακός έφτας σβηστά στο 2-0 που τον επανέφερε στην κορυφή της βαθμολογίας πάνω από τους Πόντιους 1 και 2. Το ένα που κρατάμε είναι αυτό, το άλλο έχει να κάνει με το ποδοσφαιρικό στυλ του Γκαρσία που σιγά – σιγά το βλέπουμε να το επιβάλλει στον Ολυμπιακό με την πίεση ψηλά και τη συνεχή κατοχή της μπάλας και τι τρίτο έχει να κάνει και με τον Ζιλέ.

Ο Βέλγος πρέπει να πάτησε σε όλο το γήπεδο. Έκανε μια από τις καλύτερες αν όχι την καλύτερη εμφάνισή του με τον Ολυμπιακό θυμίζοντάς μας πόσο σημαντικός ποδοσφαιριστής είναι. Μεγάλο πράγμα να μπορέσει ο Γκαρσία να εκμεταλλευτεί το ρόστερ του σε όλο του το βάθος. Να μπορέσει να κρατήσει όλους τους παίκτες του ζεστούς και έτοιμους να προσφέρουν στις μάχες σε πρωτάθλημα και Κύπελλο. Να κρατήσουμε και την πολύ καλή εικόνα του Φορτούνη που μοιάζει να βρίσκει το κέφι του. Αλλά και το γεγονός ότι ο Γκαρσία σχηματίζει μέσα στο γήπεδο ένα σύστημα που μπορεί να μην προτιμά αλλά αυτή τη στιγμή ταιριάζει περισσότερο στο ρόστερ του Ολυμπιακού.

Να πούμε μια κουβέντα και για τον ρέφερι. Εντάξει, μπορεί να μην έκανε τη μεγάλη γκάφα, μπορεί να μην του έκατσε η πολύ δύσκολη φάση αλλά το πάλεψε όσο μπορούσε να γίνει εκνευριστικός. Και το πέτυχε. Πολύ φρου, έκοβε μέχρι και το πλεονέκτημα του Ολυμπιακού και σε κάνα δύο περιπτώσεις τα χέρια των φιλοξενούμενων τα άφησε ατιμώρητα... Συνηθίσαμε όμως.