Χωρίς φορ δεν κερδίζεις ούτε τη Μαγούλα

Κόντρα στους βασικούς κανόνες του ποδοσφαίρου δεν μπορείς να πας. Και ένας από αυτούς λέει πως για να μπορέσεις να σκοράρεις και άρα να διεκδικήσεις μια νίκη πρέπει να χρησιμοποιήσεις και παίκτες στην επίθεση. Να μπουν στο κουτί, να ζητήσουν την μπάλα, να την πάρουν για να τελειώσουν φάση και αν δεν την πάρουν να έχουν ανοίξει χώρους για τους χαφ να πατήσουν αυτοί περιοχή και να κάνουν ζημιά.

Αλήθεια είναι ότι ο Λεμονής γλυκάθηκε από την εικόνα που είχε ο Ολυμπιακός στα παιχνίδια με την Μπαρτσελόνα και τη Γιουβέντους και επέλεξε να συνεχίσει το τρικ με το... ψευτοεννιάρι και απέναντι στη Σπόρτινγκ. Με τη μόνη διαφορά ότι στα άλλα ματς ο Ολυμπιακός πήγαινε με σκοπό να μη χάσει ή να μην πάθει καμία χοντρή ζημά, στο χθεσινό πήγε με μόνο στόχο τη νίκη αν ήθελε να διεκδικήσει πρόκριση στο Γιουρόπα Λιγκ μέσω της τρίτης θέσης.

Υπάρχει αντίλογος φυσικά. Και λέει ότι ο κόουτς προφανώς και ήθελε πρώτα να ξεκουρδίσει τη Σπόρτινγκ, να την κρατήσει μακριά από το γκολ και να τη βραχυκυκλώσει επιθετικά και στη συνέχεια να τονώσει επιθετικά την ομάδα του ψάχνοντας την καλή ζαριά. Και αλήθεια είναι ότι το πλάνο του – αν ήταν αυτό – έμοιαζε να λειτουργεί μέχρι το τελευταίο πεντάλεπτο του πρώτου μέρους. Όταν δηλαδή μια αργοπορία του Μποτία κι ένα χοντρό λάθος του Κούτρη οδήγησαν στο 2-0 και το πρόωρο τέλος της αναμέτρησης.

Πριν φτάσουμε όμως εκεί, το κενό στην επίθεση έκανε μπαμ ακόμα και στα δικά μου μάτια που φώναζα πριν το ματς ότι δεν πρέπει ο Ολυμπιακός να είναι αφελής και να βγει φουλ στην επίθεση. Άλλο αυτό όμως και άλλο να κάνει ο εξτρέμ σου 50 μέτρα κούρσα με την μπάλα στα πόδια και να γυρνά μια σέντρα σε άδεια από κόκκινες φανέλες περιοχή. Θυμηθείτε τη φάση με τον Πάρντο στο πρώτο μέρος.

Άλλο προσεκτικός και άλλο ανύπαρκτος επιθετικά. Διότι, για να πούμε και έναν άλλον κανόνα του ποδοσφαίρου, αν δεν απασχολείς μπροστά θα φέρεις κοντά στην περιοχή σου όλο και περισσότερους αντιπάλους...