Λίγα λεπτά μετά το τελευταίο πέναλτι δεν μπορώ να πιστέψω αυτό που μας συνέβη. Το τελευταίο που μου έρχεται στο μυαλό είναι ότι ο Φάνης νικήθηκε από τον Νάβας. Στο μυαλό μου με τριγυρίζουν οι φάσεις της παράτασης. Εκεί που αστοχήσαμε, που μας σταμάτησε ο Νάβας, που κάναμε κακές επιλογές στην τελική πάσα. Θα ήταν κρίμα κι άδικο όποιος κι αν έχανε το πέναλτι να φορτωθεί πάνω του μια ευθύνη για έναν αποκλεισμό. Ασφαλώς τα ίδια ισχύουν για τον Ορέστη Καρνέζη που δεν μπόρεσε να πιάσει κάποιο πέναλτι.
Η ψΥχραιμη αποτίμηση των όσων είδαμε στην «Αρένα Περναμπούκο» επιβάλλει τη διαπίστωση ότι η πρόκριση χάθηκε κυρίως στην παράταση. Συμβαίνουν αυτά όταν η κούραση περνάει από τα πόδια στο μυαλό και δυσκολεύει τις επιλογές. Οποιος δεν το αντιλαμβάνεται, ας δει πώς κινήθηκε στο γήπεδο εκείνο το κρίσιμο μισάωρο ο σχετικά ξεκούραστος Κώστας Κατσουράνης και θα καταλάβει.
Ο ΦερνΑντο ΣΑντος έκανε και σε αυτό το παιχνίδι -και μπράβο του- ό,τι έκανε και με την Ακτή Ελεφαντοστού. Δεν φοβήθηκε καθόλου και έριξε όλα τα επιθετικά του όπλα στη μάχη. Προς στιγμήν τον έβγαλε ασπροπρόσωπο ο κορυφαίος Ελληνας αμυντικός και ένας από τους καλύτερους στην Ευρώπη, ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος. Θαυμασμός για την ευψυχία του και την αγωνιστικότητά του, τα ίδια ισχύουν για τον Χοσέ Χολέμπας και τον αρχηγό Γιώργο Καραγκούνη. Οσοι έπαιξαν, προσπάθησαν. Η αλήθεια είναι ότι περιμέναμε κάτι παραπάνω στην τελική προσπάθεια από τον Φάνη και κυρίως από τον Μήτρογλου. Κρατάμε το υπέροχο ταξίδι, αναγνωρίζουμε το πάθος, την προσφορά και την αγωνιστικότητα όλων. Δεν ψάχνουμε για εξιλαστήρια θύματα και πάμε παρακάτω. Αφού πρώτα δώσουμε ειλικρινή συγχαρητήρια σε κάποιον που μας μοιάζει και που μας πήρε την πρόκριση για ένα χαμένο πέναλτι. Αυτή η ομάδα έχει μέλλον. Το μέλλον... αρχίζει το φθινόπωρο. Ραντεβού λοιπόν τον Σεπτέμβρη για τα προκριματικά του Euro 2016 κόντρα στη Ρουμανία.
ΦερνΑντο ΣΑντος, ταξιδέψαμε όμορφα μαζί σου τέσσερα χρόνια. Δεν θα τα ξεχάσουμε. Δεν θα σε ξεχάσουμε...
(πηγή: Αρθρογραφία Χελάκης Sportday)
